Over de Here Jezus Christus, Genade van God, de Bijbel, geloof, eindtijd en meer
Voor de niet engelssprekenden: met ondertiteling in het Nederlands via youtube goed te volgen.
Grace Is a Primary Doctrine Throughout the Bible; Grace Is Equivalent to Gift. Contrast Grace with Law, and Understand the Purpose of the Law. Also, Contrast the More Mature Christian with the Legalist–For Restoration of a Fallen Brother Can Only Be Effected by Ministering the Grace of God. Scripture: Titus 3:4-7
Hoe hebben de Katholieke kerk, de Jezuieten, de vrijmetselaars, Luther en Calvijn, maar ook Nasa en 9/11 ons denken beïnvloed?
Onze natuurlijke reactie is om ons weg te draaien bij het horen van iets dat totaal ingaat tegen dat wat we voor waarheid houden. Toch is het de vraag of dat dat wijs is.
De Bijbel roept op tot het ontmaskeren en bestraffen van de werken van de duisternis. Helaas zijn deze werken van de duisternis zo in het maatschappelijke leven verweven dat we ze vaak niet eens meer doorzien.
‘En hebt geen gemeenschap met de onvruchtbare werken der duisternis, maar bestraft ze ook veeleer, Efeze 5:11’
Met deze lezing wil ik bemoedigen om te bouwen op het Woord van God en niet bang te zijn om zaken anders te bekijken dan gewend.
Wat hebben de Katholieke kerk, Jezuieten, de vrijmetselaars, Luther en Calvijn, maar ook Nasa en 9/11 met ons den
Wat maakt het uit hoe mensen ons denken en doen beoordelen? God is Rechter, voor Hem moeten straks alle mensen verantwoording afleggen.
Wat de Bijbel ons leert is dan ook veel belangrijke als dat wat mensen ons leren…
Een boodschap van hoop!
Kijk voor meer informatie en de geschreven overdenkingen op:
http://www.bijbelseoverdenkingen.nl
De bijbelstudieserie over de Romeinenbrief heeft een nieuwe episode op debijbeloverdenken.nl
De eerste zeven verzen van de Romeinenbrief vormen de aanhef van de brief. Deze aanhef heeft de structuur en indeling die gebruikt werd voor alle brieven in de oudheid. Die aanhef had drie elementen: de afzender bovenaan, dan de geadresseerden en dan een groet. Deze opbouw vind je in alle brieven van Paulus terug. Toch is dit gedeelte in de Romeinenbrief langer dan strikt noodzakelijk omdat Paulus de verzen 2 tot en met 6 toevoegt.
Hieronder heb ik de hoofdzin vetgedrukt. Daarin vinden we de hoofdgedachte van deze verzen én de drie basiselementen van de aanhef.
1 Paulus, een dienstknecht van Jezus Christus, een geroepen apostel, afgezonderd tot het Evangelie van God,
2 dat Hij tevoren beloofd had door Zijn profeten, in de heilige Schriften,
3 ten aanzien van Zijn Zoon, Die wat het vlees betreft geboren is uit het geslacht van David.
4 Wat de Geest van heiliging betreft, is met kracht bewezen dat Hij de Zoon van God is, door [Zijn] opstanding uit de doden, [namelijk] Jezus Christus, onze Heere.
5 Door Hem hebben wij genade en het apostelschap ontvangen tot geloofsgehoorzaamheid onder alle heidenen, ter wille van Zijn Naam,
6 waartoe ook u behoort, geroepenen van Jezus Christus.
7 Aan allen die in Rome zijn, geliefden van God [en]geroepen heiligen: genade [zij] u en vrede van God, onze Vader, en van de Heere Jezus Christus.
Een nieuwe blogserie is vandaag gelanceerd op debijbeloverdenken.nl
De brief van Paulus aan de Romeinen is de eerste brief in het Nieuwe Testament nadat we de Evangeliën en Handelingen hebben gelezen. Waarom staat de Romeinenbrief vooraan? De volgorde van de brieven in onze Bijbel heeft niets te maken met de volgorde waarin ze geschreven zijn en ook niet met de inhoud. De eerste 14 brieven zijn van Paulus en die staan op volgorde van lengte. De langste brief staat vooraan en is de Romeinenbrief. Het is gelukkig dat deze brief vooraan staat, omdat we daarmee direct een fundamentele uitleg van het evangelie krijgen. Het is dus goed om met deze brief te beginnen.
Luther schrijft in het voorwoord van zijn commentaar op de Romeinenbrief:
Deze brief is zeer zeker één van de belangrijkste brieven in het Nieuwe
Testament. Dit is het allerzuiverste evangelie. Het is zeker de moeite waard voor een christen, niet alleen om het woord voor woord uit het hoofd te leren, maar ook om zich daar dagelijks mee bezig te houden, alsof dat het dagelijks brood voor de ziel was. Het is onmogelijk om te vaak in deze brief te mediteren. Hoe vaker men zich met dat boek bezighoudt, hoe kostbaarder het wordt en hoe beter het smaakt
Door A. Klein Haneveld sr.
De Staat Israël
Een golf van geestdrift en ontroering voer door de harten van het Joodse volk bij het bekend worden van de proclamatie van 14 Mei 1948 in Tel Aviv. Met ingang van de komende middernacht werd de Staat Israël in het leven geroepen. Een vrije, onafhankelijke Joodse staat in het oude vaderland! Wie had dat ooit kunnen geloven?
Zeker, de Joden hadden er reeds lang, hadden er eigenlijk de eeuwen door, altijd hoopvol naar uitgezien. Bij elke Paasfeestviering, ieder jaar opnieuw, hadden zij over de gehele wereld elkaar toegewenst: “Het volgend jaar in Jeruzalem.” In Jeruzalem zelf aangevuld met de woorden: “maar in een vrij Jeruzalem!” Een onverwoestbaar optimisme had hen steeds doen blijven hopen, dat toch eens de lange ballingschap zou wijken voor de terugkeer. Maar is het niet zo, dat ook de taaist volgehouden hoop, als ze eenmaal in vervulling gaat, ons toch verrast?
Van 1880 af valt er een steeds toenemende beroering onder het Joodse volk waar te nemen. De moord op de tsaar Alexander II van Rusland deed een golf van Pogroms (Jodenmoorden) gaan over dat land. Van toen af begon de massale vlucht naar Amerika. Levendig herinner ik mij nog uit mijn kinderjaren de lange “Jodentrein”, die elke avond om vijf uur ons dorp passeerde, afgeladen vol met emigranten uit Oost Europa, op weg naar de Nieuwe Wereld.
Maar uit diezelfde tijd dateren ook de eerste doelbewuste pogingen tot het vormen van de Joodse nederzetting in Palestina, teneinde het verlaten land te koloniseren. Nog voor het einde der eeuw had er een gebeurtenis plaats, waardoor de Joodse nationale verwachtingen een meer vaste vorm aannamen. De Weense journalist Theodor Herzl, ontsteld over de antisemitische ondergrond van het beruchte eerste Dreyfus proces te Parijs, publiceerde in 1896 zijn in visionaire trant geschreven boek “Der Judenstaat”.
Dit had een geweldige uitwerking. Reeds het volgende jaar opende Herzl te Bazel het eerste wereldcongres der Zionisten, dat als doel der Zionistische beweging stelde het scheppen van een publiekrechtelijk gewaarborgde woonplaats voor het Joodse volk in Palestina. Veel aandacht schonk de wereld daar vooreerst niet aan. Een Joodse staat in het door Turkije beheerste en door erosie en verwaarlozing zo onvruchtbaar geworden land leek al te zeer op een ijdel droombeeld, dat toch voor geen verwezenlijking ooit vatbaar zou zijn.
Herzl zelf had echter een vooruitziende blik. Dadelijk na afloop van het congres schreef hij in zijn dagboek:
“Te Bazel hebben wij de Joodse staat gesticht. Als ik dat vandaag in het openbaar zeide, zou ik van alle kanten uitgelachen worden. Maar misschien over vijf en zeker over vijftig jaar zal iedereen dit erkennen.”
Die woorden zijn bijna letterlijk in vervulling gegaan. Precies vijftig jaar later, november 1947, aanvaardde de U.N.O. (Verenigde Naties) het bekende verdelingsplan, waarbij aan de Joden een deel van Palestina werd toegewezen voor een eigen Joodse staat.
Ik maak het niet heel vaak mee dat ik een artikel lees wat me persoonlijk zó aanspreekt als dit. Via email werd ik door de schrijfster ervan op geattendeerd. Het is bijna griezelig, zó herkenbaar.
Zo zie je maar weer. Iemand die denkt overal een “mening” over te moeten hebben, kan zo maar met een spreekwoordelijke “mond vol tanden” staan (al mis ik er fysiek toch wel een paar). Ik ben er dankbaar voor aan mijn hemelse Vader dat ik het aangereikt kreeg. In de verwachting dat het meer mensen zal opbouwen plaats ik het ook hier.
Door: Sylvia Arlar-Simonse
Van kinds af aan, heb ik moeite gehad met zwijgen. Vooral als er onrechtvaardigheid in het spel was. Tot tien tellen voordat ik reageer, is nog steeds geen gemakkelijke opgave voor mij. Maar ik heb het idee dat ik sinds mijn vijftigste vorderingen maak. Beter laat dan nooit, zal ik maar zeggen. Mijn moeder kon heel goed zwijgen, dus ik heb wel een goed voorbeeld gehad. Zij zei altijd; ‘Syl, het is niet erg om de minste te zijn, je hoeft niet overal op te reageren’. Mijn scherpe, ontembare tong, heeft me zeker een aantal keren flink in moeilijkheden gebracht. Situaties waarvan ik achteraf dacht; had ik mijn mond maar gehouden… Niet vreemd dus dat het thema ‘de ontembare tong; Jakobus 3, mij aansprak. Ik heb ontdekt wat de Bijbel hierover te zeggen heeft. Het heeft mij nu ook de noodzaak van zwijgen laten zien. Hopelijk kan ik vanaf nu mijn ontembare tong beter beheersen…
Johannes 1
1 In den beginne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God.
2 Dit was in den beginne bij God.
3 Alle dingen zijn door Hetzelve (het Woord) gemaakt, en zonder Hetzelve (het Woord) is geen ding gemaakt, dat gemaakt is.
De Bijbel zegt, dat alle dingen die er zijn, ontstaan zijn uit het Woord van God. Als God iets doet, dan is het ‘spreken’. Kijk maar in Genesis één, daar staat tien keer; ‘God zeide’. En vervolgens schept Hij dan allerlei zaken. Maar het begint altijd met Zijn Woord. Hij zei; ‘laat ons mens maken’, en toen was Adam er. Hij zei; ‘daar zij licht’ en toen was er licht. Het begint allemaal met het spreken van God.
Mattheüs 4
4 Doch Hij, antwoordende, zeide: Er is geschreven: De mens zal bij brood alleen niet leven, maar bij alle woord, dat door den mond Gods uitgaat.
Tot in het Nieuwe Testament staat er ‘dat de mens zou leven bij alle Woord van God’. De Mond van God is dus feitelijk het belangrijkste orgaan van heel de Schepping. Dit houdt dan automatisch in, dat wij op de eerste plaats zouden luisteren naar dat Woord. Wij zouden dus niet alleen kijken naar wat de Schepper geschapen heeft, maar het is op de eerste plaats de bedoeling dat wij luisteren naar wat Hij gezegd heeft.
Prediker 5
1 Wees niet te snel met uw mond, en uw hart haaste niet een woord voort te brengen voor Gods aangezicht; want God is in den hemel (God is hoog en verheven; Hij staat boven ons) , en gij zijt op de aarde; daarom laat uw woorden weinig zijn.
2 Want gelijk de droom komt door veel bezigheid, alzo de stem des zots door de veelheid der woorden. (Bij een stroom van woorden, hoor je het geluid van een zot)
Jakobus 1
18 Naar Zijn wil heeft Hij ons gebaard door het Woord der waarheid (Dit gaat over de Nieuwe Schepping; wij zijn wedergeboren door het Woord van God, oftewel door het Evangelie), opdat wij zouden zijn als eerstelingen (eerstgeborenen) Zijner schepselen.
19 Zo dan, (om die reden; dus) mijn geliefde broeders, een iegelijk mens zij ras (snel) om te horen, traag om te spreken, traag tot toorn (toorn in breed verband= dat wat uit het hart van de mens opborrelt);
20 Want de toorn des mans (wat in de mens zit) werkt Gods gerechtigheid niet.
21 Daarom, afgelegd hebbende alle vuiligheid en overvloed van boosheid, ontvangt met zachtmoedigheid het Woord, dat in u geplant wordt, hetwelk uw zielen kan zaligmaken.(zie studie stagelopen)
22 En zijt daders des Woords, (dat Woord van God zal uitwerking hebben in onze levenswandeling) en niet alleen hoorders,(er komt Werk uit geloof voort; Vruchtbare Werken die de Heere, in en door ons, wil doen) uzelven met valse overlegging bedriegende.
Net als God, hebben ook wij een mond, maar daar is de Bijbel minder lovend over. Want iemand die veel spreekt is, volgens Prediker, een zot. En ook Jakobus zegt dat met ongeveer dezelfde woorden. Volgens de Bijbel is dat wat omhoog komt uit het hart van de mens, over het algemeen niet veel goeds. De ideeën en gedachten van de mens, komen het eerst via de mond tot uitdrukking. Maar alleen als je zwijgt, kun je woorden ontvangen. Als je altijd aan het woord bent, leer je niks. Men zou op de eerste plaats luisteren oftewel, de Bijbel bestuderen om Zijn Woord te leren begrijpen.
Je zult eerst kennis moeten hebben van het Woord, voordat je Vruchtbare Werken kunt voortbrengen. Vruchtbare Werken zijn werken die de Heere in en door ons wil volbrengen. Je zult eerst kennis van het Woord moeten hebben voordat je je dienstbaar en afhankelijk, ten opzichte van de Heere, kunt opstellen. Iemand die tot kennis komt van de Waarheid is geen zot, maar juist verstandig.
1 Timotheus 2
3 Want dat is goed en aangenaam voor God, onzen Zaligmaker;
4 Welke wil, dat alle mensen zalig worden, en tot kennis der Waarheid komen.
Kolossenzen 1
9 Waarom ook wij, van dien dag af dat wij het gehoord hebben, niet ophouden voor u te bidden en te begeren, dat gij moogt vervuld worden met de kennis van Zijn wil, in alle wijsheid en geestelijk verstand;
10 Opdat gij moogt wandelen waardiglijk den Heere, tot alle behagelijkheid, in alle goede werken vrucht dragende, en wassende (groeiend, toenemend) in de kennis van God;
Wij als gelovigen hebben Wijsheid nodig. En Jakobus zegt al in zijn eerste Brief dat als we Wijsheid nodig hebben, we dat aan de Heere kunnen vragen. Uit het Woord komt niet alleen Waarheid, maar ook Wijsheid voort. Wijsheid is niet alleen kennis, maar is inzicht in het leven. Hoe men Hem zou dienen, en hoe men in dit leven zou staan.
2 Timotheüs 3
15 En dat gij van kinds af de heilige Schriften geweten hebt, die u wijs kunnen maken tot zaligheid, door het geloof, hetwelk in Christus Jezus is.
16 Al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing, die in de rechtvaardigheid is;
17 Opdat de mens Gods volmaakt zij, tot alle goed werk volmaaktelijk toegerust.
God doet de dingen door Zijn Woord. Hij openbaart Zich door Zijn Woord en daarin komt Zijn Wezen tot uitdrukking. Johannes zegt het wat korter; het Wezen van God komt tot uitdrukking in de Heere Jezus Christus, dus Christus is het Woord Gods. Christus is het uitgedrukte Beeld van God. Als God Zichzelf laat zien, zie je de Heere Jezus Christus. Al wat God doet, komt voort uit Zijn Woord, maar krijgt gestalte via de Heere Jezus Christus.
Johannes 1
14 En het Woord is vlees geworden, en heeft onder ons gewoond (en wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als des Eniggeborenen van den Vader), vol van genade en waarheid.
Hebreeën 1
1 God, voortijds veelmaal en op velerlei wijze, tot de vaderen gesproken hebbende door de profeten, heeft in deze laatste dagen tot ons gesproken door den Zoon;
2 Welken Hij gesteld heeft tot een Erfgenaam van alles, door Welken Hij ook de wereld gemaakt heeft;
Zoals Gods Werken gestalte krijgen via Zijn Woord, zo gaat dat ook bij ons. Als iets in ons is, komt het naar buiten via de mond. En dan krijgt het gestalte. Als je bepaalde zaken onder woorden brengt, dan heb je ze concreet gemaakt. Ideeën en gedachten zijn pas vast als je ze geformuleerd hebt. En gewoonlijk zitten we dan ook vast aan hetgeen we uitgesproken hebben. In eerste instantie gebeurt dat met de tong en de mond en de keel en de lippen. En Paulus noemt deze vier dan ook als eerste als hij de natuurlijke, oude mens omschrijft.
Romeinen 3
13 Hun keel is een geopend graf; met hun tongen plegen zij bedrog; slangenvenijn is onder hun lippen.
14 Welker mond vol is van vervloeking en bitterheid;
Psalm 5
10 Want in hun mond is niets rechts, hun binnenste (gedachten) is enkel verderving, hun keel is een open graf, met hun tong vleien zij.
11 Verklaar hen schuldig, o God; laat hen vervallen van hun raadslagen; drijf hen henen om de veelheid hunner overtredingen, want zij zijn wederspannig tegen U.
Om Zijn doel te bereiken gebruikt God mensen die zich aan Hem beschikbaar stellen. Geen kerkelijke instituties, die door de eeuwen heen tevergeefs hebben gepoogd Zijn koninkrijk op aarde te bouwen. Daardoor werd het zicht op de Gemeente van Christus, haar heerlijkheid en opname verduisterd. De brieven aan de gemeenten in Openbaring leggen diverse aspecten van dat feilen bloot. De machtsstructuren binnen kerkelijke organisaties staan veelal haaks op wat de Bijbel zegt over het functioneren van de Gemeente onder de éne Herder. Haar taak is te dienen, zoals de Heer Zelf kwam om te dienen, om vervolgens met eer en heerlijkheid te worden gekroond.
“Maar gij hebt uw eerste liefde verlaten.”
Meer: