Recent vernam ik dat de “Wakkere Kerk” binnenkort een conferentie belegt, waarop onder meer Esther Noordermeer zal spreken. Deze mevrouw heeft een aantal boeken geschreven en spreekt zeer regelmatig voor mensen die zichzelf ‘wakkere Christenen’ noemen. In een gesprek wat ik onlangs had, kwam naar voren dat lezers van haar boeken nogal huiverig zijn voor een uitgesproken stellingname over de Opname van de Gemeente. Ik wilde daar meer van weten en kwam op de website van Esther uit.
Zij schrijft onder meer:
De grote verdrukking
Aan de opname vast, zit de discussie over het begrip ‘grote verdrukking’. Hierover is de verwarring nog groter. De een meent dat deze al heeft plaatsgehad in het jaar 70. Toen is Jeruzalem verwoest en zijn zeer veel Joden omgekomen. Anderen bedoelen met de grote verdrukking een mondiale, zware vervolging van gelovigen. Weer anderen bedoelen met de grote verdrukking de oordelen die God over de aarde gaat brengen.
Ik ga in deze meditatie geen stelling innemen. Ik vind alle genoemde zienswijzen plausibel. Voor elk is gewoon wat te zeggen.
Helaas een nogal gebrekkige poging ‘kool en geit sparen’. Want ze zegt eigenlijk dat als je maar de juiste teksten plukt, je alles kunt ‘onderbouwen’.
Verder zegt ze:
Mijn omgang met het Woord is door de jaren heen veranderd. In plaats van eindconclusies uit het Woord te filteren, bevraag ik de Bijbel. Denken is een proces. Eindconclusies kunnen altijd weer worden herzien. Door het bevragen van het Woord ontwikkelt mijn denken zich verder en op basis daarvan kan ik voorgaande conclusies herzien. Als je samen het Woord bevraagt en accepteert dat het antwoord variabel kan zijn, blijf je open naar elkaar. Deze houding bindt samen in plaats van dat het scheiding brengt. Dan is er nog steeds discussie, maar anders. Niet door het roepen van eindconclusies, maar door inhoudelijke vragen te stellen en samen het Woord te bevragen.
“Het antwoord kan variabel zijn” is met andere woorden gezegd dat je met de Bijbel eigenlijk alle kanten op kunt, multi-interpretabel is. Al die stelligheid krijg je maar ruzie van, is de onderliggende gedachte.
Een opname behoort beslist tot Gods mogelijkheden. Hij kan Zijn kinderen op die manier bewaren, maar het hoeft niet.
Want nu als God dat Zelf expliciet in Zijn Woord zegt? Waarom die niet geraadpleegd?
Dan volgt nog een verhaal dat de Gemeente (blijkbaar?) onrechtvaardigen bevat, en dat we toch vooral moeten onthouden dat er een bruiloft aan komt…..
Esther:
Een reine bruid
God begint met het oordelen van de onrechtvaardigen in Zijn huis, omdat daar Zijn eerste belang ligt. Hij wil Zijn huis reinigen en klaarstomen voor de toekomst. Zijn huis moet een reine bruid worden, want er komt een bruiloft aan met een hemelse Bruidegom. Daarom begint het oordeel van God bij Zijn huis.
Een lang verhaal kort, dit is eigenmachtig gefilosofeer. In de hele lap tekst over een onderwerp waarover zij zegt
al veel gelovigen uit elkaar gedreven en geleid heeft tot ruzie
raadpleegt ze niet één keer echt Gods Woord. Een gemiste kans voor zo’n belangrijk onderwerp.
Een duidelijke stellingname is zeker mogelijk op grond van de Bijbel. Zonder ruzie te maken, degelijk en uitgebreid of beknopt.
