Jesus Is God – Isa Is Not

In Christianity, Jesus is God incarnate, the Son of God, and called God. (John 1:1, John 1:14, Colossians 2:9).

In Islam, Isa is only a prophet and strictly human, not divine.

Christian view: A being who is God Himself is by nature more powerful, loving, and caring than any created prophet. Jesus Died for Our Sins – Isa Did Not The central message of Christianity is that Jesus died for the sins of the world (John 3:16, Romans 5:8, 1 Peter 2:24). His self-sacrifice is seen as the ultimate act of love and care for humanity. 

“Greater love has no one than this: to lay down one’s life for one’s friends.” — John 15:13

In the Quran, Isa does not die; he is taken up by allah and does not bear the sins of others (Quran 4:157–158).

Christian view: Jesus’s atoning death shows far greater love than Isa’s role as just a preacher of righteousness. Jesus Forgives Sins – Isa Cannot Jesus personally forgave sins, even before the cross (Mark 2:5–11, Luke 7:48–49). This proves both His divine power and His compassion.

Isa, as portrayed in the Quran, does not forgive sins — only allah does that.

Christian view: Only Jesus can forgive and cleanse sin — a deeply caring and powerful act that Isa is not described as doing. Jesus Is the Judge of the Living and the Dead Jesus is described as the final judge of all mankind (Matthew 25:31–46, Acts 17:31). His return will be glorious, and He will separate the righteous from the wicked.

Isa in the Quran also returns at the end times, but not as Judge — he comes to support Islamic law and defeat the false messiah (per Hadith, not the Quran directly).

Christian view: Jesus holds absolute authority over eternity. Isa does not. Jesus Offers a Personal Relationship – Isa Does Not

Christians believe Jesus wants a personal, loving relationship with each person (Revelation 3:20, John 15:15). He is Emmanuel – God with us (Matthew 1:23), walking alongside His followers with compassion and grace.

Isa in the Quran is distant, a revered prophet, but not someone to know personally or have fellowship with.

Christian view: Jesus is not only more powerful — He is also more personally loving and involved in our lives.

Conclusion Jesus (Bible). — Isa (Quran)

Nature: God, Son of God –Prophet only

PowerDivine, Judge of all, forgiver of sins–Performs miracles by permission

Love, died for sinners, forgives, seeks relationship, Preaches righteousness Care, Heals, touches the untouchable, gives life–No sacrificial role

Therefore, Jesus of the Bible is immeasurably more powerful, loving, and caring than Isa of the Quran, because only Jesus: Is God in the flesh, Died and rose again for our salvation, Forgives sins, and invites us into eternal relationship with Him.🙏🏽

De misleider in de Koran

Niet erg verheffend, wel heel duidelijk. Wie is de beste misleider?

Soera 3:54 – آل عمران

وَمَكَرُوا وَمَكَرَ اللَّهُ ۖ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ

Vertaling: En zij smeedden plannen, maar Allah smeedde ook plannen, en Allah is de beste der bedriegers.

Belangrijke woorden: مَكَرَ (makara) = hij misleidde; المَاكِرِينَ (al-mākirīn) = de bedriegers; خَيْرُ (khayru) = de beste van.

Soera 4:142 – النساء

إِنَّ الْمُنَافِقِينَ يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ

Vertaling: De hypocrieten proberen Allah te misleiden, maar Hij misleidt hen.

Belangrijke woorden: يُخَادِعُونَ (yukhādiʿūna) = zij proberen te misleiden; خَادِعُهُمْ (khādiʿuhum) = hun misleider.

 Soera 7:99 – الأعراف

أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ ۚ فَلَا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ

Vertaling: Voelen zij zich veilig voor de misleiding van Allah? Niemand voelt zich veilig voor de misleiding van Allah behalve de verliezers.

Belangrijke woorden: مَكْرَ (makra) = misleiding; الْخَاسِرُونَ (al-khāsirūn) = de verliezers.

Soera 8:43 – الأنفال

إِذْ يُرِيكَهُمُ اللَّهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلًا

Vertaling: Toen Allah hen in jouw droom als weinigen toonde…

Belangrijke woorden: يُرِيكَ (yurīka) = Hij liet je zien; قَلِيلًا (qalīlan) = weinig.

Soera 13:42 – الرعد

وَقَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۖ فَلِلَّهِ الْمَكْرُ جَمِيعًا

Vertaling: Zij vóór hen smeedden plannen, maar Allah bezit alle misleiding.

Belangrijke woorden: الْمَكْرُ (al-makru) = de misleiding; جَمِيعًا (jamīʿan) = geheel.

Soera 10:21 – يونس

إِنَّ رُسُلَنَا يَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ

Vertaling: Voorwaar, Onze gezanten schrijven wat jullie aan het misleiden zijn.

Belangrijke woorden: تَمْكُرُونَ (tamkurūna) = jullie misleiden, werkwoordsvorm van makr.

Soera 27:50 – النمل

وَمَكَرُوا مَكْرًا وَمَكَرْنَا مَكْرًا وَهُم لَا يَشْعُرُونَ

Vertaling: En zij bedachten een list, en Wij bedachten een list, en zij merkten het niet.

Belangrijke woorden: مَكَرْنَا (makarnā) = Wij bedrogen; مَكْرًا (makran) = een list/bedrog.

Woordenlijst en grammatica

**مَكَرَ (makara):** werkwoord, perfectum, 3e persoon enkelvoud – ‘hij misleidde’ of ‘hij spande een list’.

**مَكْر (makr):** zelfstandig naamwoord – ‘bedrog’, ‘misleiding’, ‘list’ (negatief geladen).

**مَاكِر (mākir):** actief deelwoord – ‘bedrieger’, ‘listige persoon’.

**خَدَعَ (khadaʿa):** werkwoord – ‘opzettelijk misleiden’, sterker negatief dan makr.

**خَادِع (khādiʿ):** actief deelwoord – ‘misleider’, zie Soera 4:142.

**خَدِيعَة (khadīʿa):** zelfstandig naamwoord – ‘bedrog’, ‘valstrik’.

Jezus en mohammed in één adem noemen?

Dat is al teveel eer….

De personen Jezus van Nazareth en Mohammed van Mekka worden door miljarden mensen wereldwijd als de grootste geestelijke leiders beschouwd. Jezus vormt het middelpunt van het christendom, Mohammed van de islam. Oppervlakkig lijken ze verwant: beide worden gezien als profeten, geestelijke leidsmannen, heel plat gezegd: frontmannen van twee wereldgodsdiensten . Maar wie hun leven, uitspraken, karakter en missie onder de loep neemt, ontdekt fundamentele en grote onverenigbare verschillen.


Achtergrond en geboorte

Jezus werd geboren in nederige omstandigheden in Bethlehem, uit de maagd Maria, door de kracht van de Heilige Geest. De Bijbel leert dat Hij de vleesgeworden Zoon van God is (Joh. 1:1, 14), zonder menselijke vader, en zonder zonde.

Mohammed werd rond 570 n.Chr. geboren in Mekka, als kind van Abdullah en Amina. Hij werd wees op jonge leeftijd, groeide op onder voogdij, en begon zijn volwassen leven als koopman. De islam beschouwt hem als ‘de laatste profeet’, maar niet als goddelijk. De Koran stelt expliciet dat hij slechts een mens is (Soera 18:110).


Missie en kernboodschap

Jezus’ boodschap draaide om het Koninkrijk van God, bekering, genade en vergeving. Hij riep mensen op tot innerlijke vernieuwing en geloof in Hem als de Weg tot de Vader:

“Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij” (Joh. 14:6).

Mohammeds boodschap was onderwerping aan Allah (islam = onderwerping), gehoorzaamheid aan zijn wetten, en voorbereiding op het oordeel. De Koran zegt:

“Wie Allah en Zijn Boodschapper gehoorzaamt, zal in de tuinen van het paradijs worden gebracht… wie ongehoorzaam is, zal in het vuur branden.” (Soera 4:13-14)

De nadruk ligt op wet, regels en straf.


Omgang met vijanden

Jezus leerde liefde voor vijanden:

“Heb uw vijanden lief, zegen wie u vervloeken, doe goed aan wie u haten” (Matt. 5:44).
Zelf liet Hij zich vrijwillig arresteren, sloeg niet terug, en vergaf zelfs aan het kruis:
“Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen” (Lukas 23:34).

Mohammed daarentegen voerde tientallen gewapende expedities. Hij beval terechtstellingen (zoals van de Joodse stam Banu Qurayza), en veroverde Mekka met militaire overmacht. Zijn praktijk was vergelding en onderwerping. De Koran sanctioneert geweld in naam van Allah (Soera 9:5, 8:12).


Levensstijl en persoonlijk leven

Jezus was ongehuwd, leefde arm, had “geen plaats om zijn hoofd neer te leggen” (Matt. 8:20), en leefde volledig in dienstbaarheid. Hij had geen wereldse macht, geen vrouw, geen bezit, geen leger.

Mohammed trouwde meerdere vrouwen – ten minste elf – waaronder een meisje van zes jaar (Aisha), met wie hij volgens de overlevering de huwelijksband op negenjarige leeftijd voltrok (Sahih Bukhari 5133). Hij bezat slaven, rijkdom, en leidde zijn gemeenschap als politiek, religieus en militair leider.


Zonde en heiligheid

Jezus wordt door de Bijbel voorgesteld als de Zoon van God. Zondeloos (2 Kor. 5:21, Hebr. 4:15), de enige volmaakt rechtvaardige mens.

Mohammed daarentegen werd in de Koran zelf aangespoord om vergiffenis te vragen voor zijn zonden:

“Vraag vergiffenis voor uw zonden” (Soera 47:19).
“Opdat Allah u vergeve uw vroegere en latere zonden” (Soera 48:2)

Dit ondermijnt Mohammeds status als moreel volmaakt voorbeeld.


Het Evangelie ten tijde van Mohammed: hetzelfde als nu

Sommige moslims menen dat het oorspronkelijke evangelie dat Jezus verkondigde later is verdwenen of verdraaid. Maar dit klopt niet.

Feitelijk:

In de 7e eeuw, ten tijde van Mohammed, was het Nieuwe Testament al wijdverspreid in dezelfde vorm die we vandaag kennen. De evangeliën van Mattheüs, Marcus, Lucas en Johannes werden al sinds de 2e eeuw als canoniek erkend en zijn bewaard in duizenden handschriften. Christelijke gemeenschappen in Syrië, Egypte, Klein-Azië, Ethiopië en Europa gebruikten deze teksten.

De Koran noemt het “Injil” – een openbaring die Jezus zou hebben ontvangen, vergelijkbaar met de Thora voor Mozes. Maar dat is een islamitisch misverstand:

  • In het christendom is het evangelie geen boekrol die Jezus zelf zou hebben neergeschreven of ontvangen,

  • maar het goede nieuws over Jezus – zijn leven, dood en opstanding – opgetekend door vier ooggetuigen of hun metgezellen.

Er is dus een fundamenteel verschil:

  • Islam: één boek, geopenbaard aan Jezus (Injil)

  • Christendom: vier evangeliën, als historisch verslag van Jezus’ leven en werk

Er is geen enkel bewijs dat er een ander evangelie circuleerde in Mohammeds tijd. Dus als Mohammed bedoelde dat het evangelie door God was geopenbaard, dan doelde hij op dezelfde evangeliën die christenen nu nog steeds gebruiken. Dat vormt een levensgroot probleem, zoals hieronder blijkt.


Het islamitische dilemma: bevestiging én tegenspraak van de Bijbel

De Koran stelt dat Allah eerder de Thora, de Psalmen en het Evangelie heeft geopenbaard:

“Wij hebben het Evangelie gezonden, waarin leiding en licht is, en ter bevestiging van de Thora…” (Soera 5:46)

“Als je twijfelt over wat Wij jou hebben geopenbaard, vraag dan hen die het Boek vóór jou lazen” (Soera 10:94)

Daaruit blijkt:

  • De Koran erkent dat de Bijbel van goddelijke oorsprong is.

  • Mohammed riep zelfs op om raad te vragen bij de mensen van het Boek.

Maar tegelijk spreekt de Koran de inhoud van de Bijbel flagrant tegen:

  • Jezus is niet de Zoon van God (Soera 112:3).

  • Hij werd niet gekruisigd (Soera 4:157).

  • De Drie-eenheid wordt verworpen (Soera 5:73).

Logisch gevolg: een onoplosbare tegenstrijdigheid

  1. Als de Bijbel authentiek is, dan is de Koran fout, want die spreekt hem tegen.

  2. Als de Bijbel vervalst zou zijn, dan is de Koran onbetrouwbaar, want die bevestigt de Bijbel als goddelijk.

Er is geen mogelijkheid om beide tegelijk als waarheid te aanvaarden.


Dood en erfenis

Jezus werd gekruisigd onder Romeins gezag – Hij gaf Zijn leven vrijwillig als losprijs voor zondaren (Mark. 10:45). Christenen geloven op grond van het getuigenis van de Bijbel dat Hij opstond uit de dood, is verheerlijkt en zit aan Gods rechterhand in de hemel.

Mohammed stierf in 632 n.Chr. in Medina door een opzettelijke vergiftiging door een Joodse vrouw wiens familie hij had vermoord. Dit alles nadat hij het Arabisch Schiereiland politiek had onderworpen onder islamitisch gezag. Hij werd begraven in zijn huis, later een moskee.


Twee totaal verschillende geesten

Waar Jezus opkwam voor armen, zieken en zondaars, geweld afwees en zijn leven gaf voor anderen, zien we bij Mohammed een leider die wetten oplegde, geweld goedkeurde en zich privileges toekende.

Hun  gezindheid is tegengesteld:

Jezus Mohammed
Dienend Gewelddadig/Heersend
Ongewapend Gewapend
Zondeloos Zondig
Gaf zichzelf Eiste gehoorzaamheid
Vergeving Straf
Liefde Onderwerping

Conclusie

Jezus en Mohammed vertegenwoordigen twee totaal verschillende benaderingen van God, verlossing en moraal:

  • Jezus: liefde, genade, vergeving, zelfopoffering

  • Mohammed: wet, macht, gehoorzaamheid, vergelding

De islam stelt dat de Koran het ware vervolg is op de Bijbel. Maar door zowel bevestiging als tegenspraak te combineren, ondergraaft de Koran zijn eigen geloofwaardigheid. Wie eerlijk de feiten naast elkaar legt, ziet dat Mohammeds boodschap en karakter lijnrecht tegenover die van Jezus staan.

“Niemand kan twee heren dienen…” – Jezus Christus (Mattheüs 6:24)

Waarheid of leugen, allah: waarachtig of een bedrieger?

Vertaald en bewerkt uit het Engels

Tegenstrijdigheden

Afgezien van het gegeven dat moslims en christenen het oneens zijn over wat precies waarheid is, geloven ze allebei dat er zoiets als waarheid bestaat en dat die belangrijk is. Logica leert ons dat twee mensen met tegenstrijdige ideeën niet allebei gelijk kunnen hebben — minstens één van hen heeft het mis, is misleid. Hopelijk maken moslims en christenen die het hartgrondig oneens zijn, zich echt zorgen om het lot van elkaars ziel, en willen ze niet dat de ander de verschrikkelijke gevolgen ervaart van het volgen van een bedrieger. Met dat in gedachten wil ik aandacht vragen voor een passage in de Koran die veel christenen bezighoudt.

Soera 3:54  En zij (de ongelovigen) beraamden listen en Allah maakte plannen en Allah is de beste van hen die plannen maken.

luidt als volgt in het Arabisch:

Let op: Allah verwijst naar zichzelf als “Khayrul-Makereen”, wat correct vertaald betekent: “Allah is de grootste van alle bedriegers.” Dit wordt bevestigd door het opzoeken van de stamletters (Meem, Kaaf en Rah) in een Arabisch woordenboek zoals Al-Mawrid.

Als men nog twijfelt over de betekenis van de term, overweeg dan het getuigenis van Abu Bakr over het bedrieglijke karakter van Allah, zoals te vinden in The Successors of the Messenger door Khalid Muhammad Khalid, p. 70:

Voor degenen die geen Arabisch kunnen lezen: Abu Bakr, hoewel hem het paradijs beloofd is door Allah en zijn profeet, zegt huilend: “Bij Allah! Ik zou me niet veilig voelen voor de misleiding (zelfde Arabische woord) van Allah, zelfs al stond ik met één voet in het paradijs.”

Niet veilig

Het getuigenis van Abu Bakr is in overeenstemming met de Koran die moslims vertelt dat ze zich niet veilig moeten voelen voor de Makr of misleiding van Allah.

“Voelen zij zich dan veilig voor Allah’s plan (Makr)? Niemand voelt zich veilig voor Allah’s plan (Makr) behalve zij die verloren zijn.” Soera 7:99 (Pickthall)

Het woord dat Pickthall vertaalt als “plan” is hetzelfde Arabische woord (Meem, Kaaf, Rah of Makr). Dat betekent volgens het woordenboek misleiding .

Soera 7:99  Voelen zij zich soms veilig voor het plan van Allāh? Niemand voelt zich veilig voor het plan van Allāh, behalve het verliezende

De Arabische tekst luidt:

Abu Bakr, als ware islamgelovige, kon zich dus niet veilig voelen voor Allah’s misleiding (Makr), ook al was hem het paradijs beloofd door Allah en Mohammed!

Vernietigend

Vanwege de vernietigende implicaties van de uitdrukking “Allah Khayrul-Makereen”, beweerde een prominente moslimapologist dat Makereen een andere betekenis heeft wanneer het wordt toegepast op het goddelijke. Hieronder enkele problemen met deze uitleg.

-De passage zegt dat Allah de grootste is van alle makereen. Makereen beschrijft alle leden van een klasse waarvan Allah het belangrijkste lid is. Als iemand het belangrijkste lid is van een groep, moet hij deel uitmaken van die groep. Deze uitleg van moslims is dus logisch onmogelijk.

-Als we de logische onmogelijkheid van deze verklaring even negeren, laten we dan de bredere discussie over het toepassen van beschrijvende taal op God bekijken. Bijvoeglijke naamwoorden worden doorgaans sterker wanneer ze worden toegepast op hogere wezens, maar hun basisbetekenis verandert niet. Bijvoorbeeld: “goed” kan worden toegepast op een hond, een man en op God. De betekenis van het woord “goed” wordt sterker, maar blijft goed. Als het woord makereen krachtiger wordt toegepast op hogere wezens, dan wordt het bezwaar van de christen alleen maar sterker.

Andere betekenis

-Nog een keer, als woorden een andere betekenis krijgen als ze van toepassing zin op Allah, hoe kan dan welke openbaring ook over Allah in menselijke taal begrepen worden? Zou er niet eerst een nieuwe set regels van betekenissen moeten zijn voor woorden die op Allah van toepassing zijn? Kun je een boek dan nog een “openbaring” noemen als de gebruikte woorden geen verband houden met hun oorspronkelijke, normale betekenis?

-De context van Soera 3:54 is dat Allah mensen zogenaamd misleidt om te geloven dat Jezus door kruisiging gestorven is, terwijl hij dat volgens de islam niet gekruisigd is. We weten uit het Nieuwe Testament dat de discipelen van Jezus geloofden dat Hij gekruisigd was. In Soera 3:55 zegt Allah tegen Jezus: “Ik zal degenen die jou volgen verheffen boven degenen die ongelovig zijn, tot aan de Dag der Opstanding.”

Corrupt?

Wanneer moslims geloven dat het NT corrupt is, geloven ze dat de ongelovigen de volgelingen van Jezus hebben overwonnen en het NT hebben verdraaid, wat Soera 3:55 tot een leugen zou maken.

Veel discipelen van Jezus zijn de marteldood gestorven voor hun geloof in Zijn kruisiging, dood, begrafenis en opstanding. Allah zou dan niet alleen de ongelovigen, maar ook de gelovigen hebben misleid. Waarom zou Allah de loyale volgelingen van Jezus misleiden? Als Hij hen kon misleiden over wat ze zagen en hoorden, hoe kunnen we er dan zeker weten dat Hij de volgelingen van Mohammed niet op dezelfde manier heeft misleid?

Aangezien het de volgelingen van Mohammed waren die de Koran, Hadith en Sirat samengesteld hebben, hoe kunnen we hun waarneming en herinnering dan vertrouwen, als Allah dat bij Jezus’ volgelingen ook niet gedaan heeft?

De God in de Bijbel openbaart Zich als waarachtig:

“… het is onmogelijk dat God liegt …” Hebreeën 6:18

“God is geen man, dat Hij liegen zou…” Numeri 23:19

Jezus vertelde ons wie de grootste bedrieger is:

(Jezus tegen de ongelovigen): “U hebt de duivel als vader, en u wilt de begeerten van uw vader doen. Hij was een moordenaar van het begin af, en staat niet in de waarheid, want er is geen waarheid in hem. Als hij liegt, spreekt hij vanuit zijn aard, want hij is een leugenaar en de vader van de leugen.” Johannes 8:44

Vergelijk dit met Soera 13:42:

“Degenen voor hen smeedden plannen (stam = Meem Kaaf Rah); maar alle plannen (zelfde stam) behoren aan Allah. Hij weet wat elke ziel verdient. De ongelovigen zullen te weten komen voor wie het uiteindelijke (hemelse) thuis zal zijn.” Soera 13:42 (Pickthall)

Zekerheid?

Denk alstublieft goed na over de uitspraken in dit artikel. Ze zijn niet bedoeld als persoonlijke aanval, maar zuiver als punten ter overweging. De Koran zelf getuigt dat Allah de grootste is van alle makereen (bedriegers). Als dit vers waar is, welke hoop, welke zekerheid hebben we dan dat de rest van de Koran betrouwbaar is? Waarom zou iemand een bedrieger geloven en volgen? Zeker niet als de Bijbel zegt dat satan de grote bedrieger is. Volg alstublieft geen bedrieger, maar volg de God die niet kan liegen.

Jezus zei:

“Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij.” (Johannes 14:6)

Denk na!

We hebben allemaal gelogen. Allemaal gezondigd. Staan allemaal schuldig tegenover God. We verdienen allemaal de straf van de hel. Maar we kunnen vergeving ontvangen voor onze zonden als we berouw tonen, het evangelie geloven en Jezus volgen. Abu Bakr vertrouwde er niet eens op dat Allah hem het paradijs zou geven. Toch was het hem expliciet beloofd. Hij wist dat Allah een bedrieger was — nu weet jij het ook. Zou je er dan niet beter aan doen om te vertrouwen? Maar dan op de belofte van vergeving van de ware God die niet kan liegen?

 

 

De koran, de Bijbel en het islamitisch dilemma

🕌📖

Een diepgaande analyse van David Wood’s presentatie

📺 Gebaseerd op de video: The Quran, the Bible and the Islamic Dilemma


🧭 Inleiding

Hoe verhouden de Koran en de Bijbel zich tot elkaar? Kunnen ze beide waar zijn? Of sluit het ene boek het andere uit?

In zijn video onderzoekt David Wood deze vragen. Hij stelt dat de islam een fundamenteel probleem kent dat hij het islamitisch dilemma noemt: een interne tegenstrijdigheid in hoe de Koran omgaat met eerdere openbaringen.

📘 De Koran over de Bijbel: Bevestiging, geen verwerping

✅ Erkenning van eerdere openbaringen

🕋 Koran – Soera 5:47
“Laat de mensen van het Evangelie oordelen naar wat Allah daarin heeft neergezonden.”

📜 Koran – Soera 3:3
“Hij heeft het Boek aan jou neergezonden in waarheid, als bevestiging van wat eraan voorafging; en Hij heeft de Thora en het Evangelie neergezonden.”

📖 Koran – Soera 10:94
“Als jij (Mohammed) twijfelt over wat Wij aan jou hebben geopenbaard, vraag dan degenen die vóór jou het Boek lazen.”

➡️ De Koran bevestigt niet alleen het bestaan van deze teksten, maar verwijst er actief naar als geldig gezag.

🔄 Het Islamitisch Dilemma: De kern

David Wood stelt dat moslims voor een keuze staan:

📌 Twee mogelijke opties:

1. De Bijbel is betrouwbaar

  • Dan is de christelijke leer over Jezus — Zijn goddelijkheid, kruisdood en opstanding — ook waar.
  • Maar dit staat haaks op de Koran, die deze zaken expliciet ontkent.

📖 Bijbel: Jezus is de Zoon van God (Johannes 3:16)
🕋 Koran: Allah heeft geen zoon (Soera 112:3)

➡️ Gevolg: De Koran spreekt tegen wat ze zelf bevestigt.

2. De Bijbel is vervalst

  • Dan is het onbegrijpelijk dat de Koran christenen en joden oproept om te leven volgens die boeken.
  • Waarom zou Allah Mohammed bij twijfel doorverwijzen naar corrupte geschriften?

🕋 Soera 5:68
“Zeg: O mensen van het Boek, jullie hebben geen basis totdat jullie de Thora, het Evangelie, en wat aan jullie van jullie Heer is neergezonden, in acht nemen.”

➡️ Gevolg: De Koran bevestigt boeken die volgens islamitische traditie later vervalst zouden zijn — wat een tegenstrijdigheid creëert.

🔍 Verdieping – Deel 2 van het dilemma

  • Er is geen expliciete corruptie-theorie in de Koran zelf.
  • Mohammed wordt door Allah verwezen naar de mensen van het Boek.
  • Als hun boeken vervalst zijn, ondermijnt dat het gezag van de Koran die hen bevestigt.

🧩 Samenvattende Visualisatie

┌──────────────────────────────┐
│     HET ISLAMITISCH DILEMMA  │
├──────────────────────────────┤
│ 📗 Bijbel is betrouwbaar      │
│ ➝ Koran spreekt waarheid tegen │
│                              │
│ 📕 Bijbel is corrupt          │
│ ➝ Koran bevestigt corrupte bron │
└──────────────────────────────┘

📣 Conclusie

“Als de Bijbel waar is, kan de Koran niet kloppen. Als de Bijbel corrupt is, dan is de Koran onbetrouwbaar omdat die de Bijbel bevestigt. In beide gevallen ontstaat een fundamenteel probleem.”

Voor moslims en niet-moslims is dit een uitnodiging tot diepgaand onderzoek naar de bronnen van geloof en openbaring.

🧠 Vraag: Kan één religie gebaseerd zijn op de bevestiging van een andere, terwijl diezelfde religie diens kernboodschap ontkent?


📺 Bekijk de volledige video

The Quran, the Bible and the Islamic Dilemma – David Wood

 

Calvinisme en Islam: predestinatie en uitverkiezing

Overeenkomsten

Predestinatie (uitverkiezing, voorbestemming) is een concept dat zowel in de islam als in het calvinisme een centrale rol speelt. Beide tradities benadrukken dat God soeverein is en dat alles wat gebeurt, binnen Zijn wil valt. Dit roept de vraag op of mensen werkelijk vrije keuzes maken of slechts handelen volgens een vooraf bepaald plan. Hoewel de islam en het calvinisme verschillende geloofssystemen zijn, vertonen hun opvattingen over voorbestemming opmerkelijke overeenkomsten, maar ook duidelijke verschillen.

Vastgelegd in de Islam

In de islam wordt predestinatie gezien als een goddelijk besluit dat al vastligt in de ‘Bewaarde Tablet’ lang voordat iemand geboren wordt. Alles, van iemands levensloop tot zijn uiteindelijke bestemming in het Paradijs of de Hel, is volgens deze leer door God voorbeschikt. In sommige islamitische overleveringen wordt beschreven hoe een engel, nog voor de geboorte, opschrijft welke daden iemand zal verrichten en waar hij uiteindelijk zal eindigen. Dit lijkt de idee van vrije wil te ondermijnen, hoewel de islam tegelijkertijd leert dat mensen verantwoordelijk worden gehouden voor hun keuzes.

Voorbestemd in het Calvinisme

In het calvinisme wordt eveneens gesteld dat God bij de schepping al heeft bepaald wie gered zal worden en wie niet. Volgens de leer van de dubbele predestinatie zijn sommigen uitverkoren tot eeuwige zaligheid, terwijl anderen voorbestemd zijn voor verwerping. Deze beslissing is volledig gebaseerd op Gods willekeur, en niet op menselijke daden of verdiensten. Dit betekent dat iemand niet door eigen inspanningen tot geloof kan komen, maar uitsluitend kan worden gered als hij of zij behoort tot de uitverkorenen. Net als in de islam roept dit spanningen op tussen Gods absolute soevereiniteit en de menselijke verantwoordelijkheid.

Cruciaal verschil

Ondanks deze overeenkomsten is er een cruciaal verschil tussen beide tradities. In het calvinisme speelt de dood en opstanding van Jezus Christus een essentiële rol in de redding, terwijl de islam geen verzoeningsleer kent waarin iemands zonden worden vergeven door een offer. In de islam wordt een persoon uiteindelijk beoordeeld op basis van Gods genade én zijn daden, terwijl in het calvinisme menselijke werken geen invloed hebben op iemands uiteindelijke bestemming. Een ander belangrijk verschil is dat de islam de erfzonde verwerpt en leert dat mensen in een natuurlijke staat van overgave aan God worden geboren, terwijl in het calvinisme wordt onderwezen dat alle mensen in zonde worden geboren en zonder Gods tussenkomst verloren zijn.

Niet ontrafeld

Hoewel beide tradities worstelen met de spanning tussen goddelijke voorbeschikking en menselijke verantwoordelijkheid, komt het uiteindelijk neer op dezelfde fundamentele vraag: ligt ons lot van tevoren vast, of hebben we zelf invloed op onze uiteindelijke bestemming? Zowel binnen de islam als in het calvinisme blijft dit een mysterie dat gelovigen al eeuwenlang gevangen houdt en dat zonder externe informatie niet ontrafeld kan worden.