Gezegend geweest met ouders die een heel eigen leven leidden. Muziek luisteren was een belangrijk onderdeel van ons gezin. Er was een flinke vinyl verzameling en ook aardig wat tapes. Met echt heel uiteenlopend repertoire. Dat heeft mij een brede basis en een grote interesse in muziek opgeleverd.
Er zit aan veel muziek ook herinnering vast; van hoe het thuis vroeger was. De sfeer, de geborgenheid die je had. Hoe de tuin werd omgebouwd tot openlucht huiskamer in de zomer, dat soort dingen.
Nog volop in de emotionele verwerking van het verscheiden van mijn beide lieve en zo gemiste ouders, mama stierf deze week vier jaar geleden, en pa in het afgelopen vroege voorjaar, ben ik voorzichtig muziek van vroeger terug aan ‘t luisteren. Dat soort, dat er bij wijze van spreken, met de paplepel is ingeslagen.
Het mooie is dat ik dat momenteel aan het doen ben terwijl ik luister naar de vintage speakers uit het ouderlijk huis die ik hier heb staan. Die al 42 jaar dienst hebben gedaan. Als die dingen konden praten 😉
(Terug)luisteren dus. Een hele tijd letterlijk niet aangekund, maar het moest er toch maar eens van komen. Mooie afleiding ook, van al het gezuig van een wereld op het punt van springen. Het lijkt me wel wat om af en toe zo’n album af te stoffen en te ‘draaien’.
Sommige zijn bij opns thuis heel vaak gedraaid, andere veel minder.
Mag ik jullie vandaag voorstellen uit de categorie grijsgedraaid : A Beard of Stars (1970) van Tyrannousaurus Rex (later T-Rex genoemd)
Een heel eigen stijl die door Wikipedia “Psychedelische Folk” wordt genoemd.
(Wat heeft muziek met het thema van deze website, Genade te maken ? Voor mij alles. Muziek is een Godsgeschenk. Genade dus)