Is “covering” noodzakelijk?

Van de oude website.

Er wordt beweerd dat christenen die niet “gecovered” zijn, eigenlijk niet veel voorstellen cq. niet goed kunnen functioneren. Ze zouden geen zalving hebben of eigenlijk buiten de kudde staan.

Met zo”n “covering”(bedekking) wordt dan een afhankelijkheidssituatie bedoeld tussen die christen en iemand boven hem/haar die dan (wel) gezalfd is en vooral geestelijker en op die manier bescherming kan bieden op voorwaarde dat die christen zich daaraan onderwerpt. Het kernpunt daarin is dus autoriteit, een persoon die gezag heeft om daardoor het leven en werken van een andere christen in Gods Koninkrijk te beïnvloeden. Volgens sommigen zou dat ook juist de expliciete verantwoordelijkheid zijn van voorgangers en oudsten, die dan tevens eindverantwoordelijkheid naar God zouden hebben, dus een soort ‘middelaarsfunctie’.
Deze coveringsideologie vindt haar oorsprong in de RK kerk waar een streng hierarchische structuur heerst, waar de top de juiste interpretatie van de Schrift vaststelt (de RK kerk leert dat waarheid is wat de Schrift zegt én wat de kerk zegt) en waar gehoorzaamheid binnen die hierarchie noodzakelijk is. Ook het begrip apostolische zalving, dat beweert dat zalving vanaf de apostel moet doorstromen naar mensen en bedieningen onder hem heeft tot zo”n interpretatie bijgedragen. Maar laten we eens kijken wat de Bijbel er zelf over zegt.

Als het om autoriteit gaat, is Jezus zelf daarover in Mattheus 28:18 heel duidelijk:

“Mij is gegeven alle macht in de hemel en op aarde”.

Dat is nogal wat: de Vader gaf  “t Hem dus.
Op dezelfde wijze gééft Hij die dan later ook verder aan zijn discipelen: gezag over alle boze geesten en het genezen van zieken en dat gebeurde toen ook, laat de Bijbel ons weten. Maar hoe staat het nu met het “gewone” kerkvolk, de mensen die een “bediening hebben” in een gemeente of daarbuiten door God een taak kregen opgedragen, en hoe zit het met een gemeente op zich zelf? Hoe komen die aan hun autoriteit?

Petrus spreekt in 1 Petrus 2:9 over het Koninklijk priesterschap van alle gelovigen en Openbaring 1:6 (St vert) bevestigt dat. Dat duidt eerder op een bevoegdheid voor iedere gelovige dan op hierarchische “zalvings verhoudingen” binnen de gemeente.

Lees meer

‘Wonderen te koop’

Uit: Charismatische samenvatting 

Derren Brown (1971) is een Britse illusionist, mentalist en hypnotiseur. In de documentaire ‘Miracles for sale’ (‘Wonderen te koop’, 2011) leidt hij de Engelse duik-instructeur Nathan op om zich voor te doen als evangelist en dezelfde ‘wonderen en tekenen’ te verrichten als de charismatische gebedsgenezers. Twee oud-medewerkers van gebedsdiensten leggen uit hoe de technieken werken (15.12-17.35 min). Ze bezoeken diensten in de VS, waarna uit de doeken wordt gedaan hoe deze ‘geloofsgenezers’ de daar aanwezige mensen manipuleren. Brown demonstreert hoe de ‘wonderen’ gedaan worden: hij laat een dove weer ‘horen’, een blinde weer ‘zien’, en hij ‘verlengt’ een been (17.40-24.45 min). Nathan verricht in Dallas (Texas, VS) op straat de zogenaamde ‘straatwonderen’. Al deze mensen ‘genezen’. Het zijn echter enkel technieken die Brown hem geleerd heeft. De oorzaak wordt uitgelegd: pijn is subjectief (56.27-1.00.08 min, 1.07.40-1.08.23 min). Uiteindelijk leidt Nathan een kleine dienst in Texas (VS), waarin hij het ‘vallen in de geest’ demonstreert (1.06.34-1.06.59 min).

Brown zegt in zijn inleiding: ‘Ik geloof niet dat gebedsgenezers op één of andere manier de heilige Geest kanaliseren. Ik denk dat ze dezelfde trucs gebruiken als hypnotiseurs, illusionisten en valse helderzienden om een publiek te manipuleren. En ondanks wat ze beweren; geen gebedsgenezer is ooit in staat geweest een enkel bewijs voor een daadwerkelijke wonderbaarlijke genezing te produceren. (…) En wat me het meest stoort is dat ze de slachtoffers de schuld geven van niet genoeg geloof te hebben als er niets is veranderd.’
(duur: 1:13:09 min).

Brown kwam in 2015 met zijn theatershow ‘Miracle’, waarin hij een evangelische genezingsdienst naspeelt (35.36-107.45 min). Brown verricht op dezelfde wijze spectaculaire genezingen als de religieuze geneesheren die optreden ‘in de kracht van de heilige Geest’. Het opent je de ogen…
(‘Miracle’ is te zien op Netflix, duur: 1:13:44 min. Een fragment van deze show is te zien op you tube.)

Zie de gearchiveerde website van Pastor Collins 
 

Sektarisme, manipulatie, kuddegedrag, kerkje spelen

Datums en jaartallen heb ik niet exact op een rijtje. Maar het moet maar eens gezegd worden. Ik ben me ervan bewust dat subjectiviteit niet vermeden kan worden. Het zijn dan ook slechts wat (voor mij leerzame) herinneringen over de tijd die ik doorgebracht heb met broers en zussen, familie en vrienden die later geleidelijk zijn ingelijfd, en waarvan ene enkeling later ook weer is uitgekotst door de groep rondom Wim Griffioen.

[edit 01-07-2019*] Het Algemeen Dagblad editie Gouda besteedde gisteren een artikel aan “de groep Griffioen” Behalve dat het leed voor nogal wat familieleden nog steeds “doorettert” zijn er geen nieuwe feiten bekend geworden. De club is goed afgeschermd tegen de boze buitenwereld, maar opmerkelijk genoeg zijn tegelijkertijd een aantal leden al die jaren wél druk in de weer met geld verdienen aan diezelfde boze buitenwereld middels een trits gelikte bedrijven. Het is een inconsequent, schizofreen verschijnsel. Ze hebben zogenaamd gebroken met alles wat buiten is, maar voor zover het uitkomt dan.* Dit is een herpost van een artikel uit 2017. Ge-updated en aangepast.

Link: (artikel afgeschermd voor niet abonnees;  hieronder kunt u het lezen.)

Vergeten sekte in Waddinxveen is een open wond

Wim Griffioen, Een accountant, die na een Bijbelschool en nog wat van die zaken gevolgd te hebben, zijn kans schoon zag voor een eigen toko (lees groep volgelingen met collectezak) in Waddinxveen, en zich ontpopte als een cultleider, met daarbij horende afwijkingen.

Ik woonde destijds in bij Gerard waar ik ook bij werkte. Hij was net getrouwd, en doordat hij en zijn vrouw kost en inwoning verstrekte aan mij en nog iemand kon de huur voor het behoorlijk grote huis betaald worden. In die tijd (eind 80 begin jaren 90) kostte alleen huur al bijna 800 harde Hollandse guldens! Ik had er een fijne en goede tijd, vooral in het begin. Het leven was vrij eenvoudig. Ik werkte door de week bij Gerard op de kwekerij, en in het weekend reisde ik regelmatig op en neer naar Zeeland om mijn ouders te bezoeken.

Als ik in Boskoop bleef, ging ik vaak mee naar de samenkomst op zondagmorgen in het Trefpunt in Waddinxveen. Daar spraken toen voor mij al bekende namen, de belangrijkste was voor mij Jacob Klein Haneveld, (of zijn zoon Ab er ooit gesproken heeft kan ik me, gek genoeg, niet herinneren) Hij was een graag geziene en gehoorde verkondiger van Gods Woord. Met vuur en volle overtuiging bracht hij zijn boodschap.

“Ome Jacob” heeft m.i. een dempende of remmende uitwerking gehad op verschillende individuen. Toen hij overleed in 1988 (ik was bij de begrafenis met een oudere broeder uit de club) ging de beer van dwaling en sektarisch gedrag al snel los bij Wim Griffioen en de kring vertrouwelingen om hem heen.

Wim Griffioen woonde destijds als ik het goed heb nog in Wezep, of hij moet ergens anders dichterbij gewoond hebben, dat weet ik niet meer. However, meneer werd door de Trefpunt groep uitgenodigd om daar voortaan voor te gaan en Bijbelstudies te verzorgen. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Op een gegeven ogenblik kreeg meneer een huis aangeboden in Boskoop, waar de hele goegemeente voor opgetrommeld werd om te betalen c.q. komen helpen klussen. Als Wim een andere auto nodig had, werd daar ook voor ingezameld.

Ondertussen begon zijn boodschap subtiel af te wijken van wat er eerder was verkondigd in het Trefpunt. Er werd steeds meer gegoocheld met Grieks en Hebreeuws, ellenlange uiteenzettingen, met als uiteindelijk gevolg dat de gedachte opkwam om als club te breken met wat beschouwd werd als “de wereld”.

Anders gezegd, men werd geacht te breken met iedereen die niet in de club zat, en/of personen die er andere inzichten of in hun ogen zondige levenspraktijken op nahielden. Ik schrijf het nu in een paar zinnen op, maar ik weet dat de realiteit slepender en venijniger was dan ik kan omschrijven.

Mijn ouders hoorden regelmatig verhalen over de gang van zaken en waarschuwden me al in een vroeg stadium de club te verlaten. “Dat gaat helemaal mis daar”. En ze kregen gelijk. Ik ben nooit officieel uitgesloten. De definitieve bevestiging dat het helemaal mis was daar, kwam voor mij toen Gerard werd doodverklaard en uitgesloten. Ik dacht DOOD-VER-KLAARD??? Waar halen ze het vandaan? De adrenaline van verontwaardiging en boosheid denderde door mijn lichaam. Dat deed de deur dicht. Toen heb ik besloten niet meer te gaan, en zelfs te gaan verhuizen. Weg uit Boskoop.

Ik heb het hier over een groep mensen die naar mijn beste weten in eerste instantie serieuze waarheidszoekers waren, kinderen van God, hongerig naar Gods Woord, gedreven door geestelijke ondervoeding. Velen waren afkomstig uit orthodox gereformeerde hoek, en konden de ontdekte genade en vrijheid helemaal niet aan. De groep werd een keiharde gesloten in zichzelf gekeerde sekte. Met alle brokken van dien. Waarover de pers destijds ook nog bericht heeft.

Een aantal familieleden die ik in de club had, hebben rücksichtslos alle banden met familie en vrienden doorgesneden. Bij ontmoetingen nadien werd er door de sektariërs in de neus geknepen met de opmerking dat het naar lijken stonk. Dergelijke vrucht kwam voort uit de boodschap van Wim Griffioen, en het werd geslikt en nageleefd als zoete koek.

“Wat je vindt moet bij de politie brengen” was een mantra wat daar rondging. Vooral niet zelfstandig denken was de boodschap. Zo werd men monddood gestudeerd.

Het laatste wat ik direct vernam was van zuster Els Bal uit Waddinxveen (heel aardige en op haar manier vrijgevochten zuster was dat) nog eens telefonisch gesproken, dat er zulke rare verhalen over de club de ronde deden, dat ze ongerust was, en vond het wel jammer dat er geen contact meer was.

Hoe het nu is met deze en gene zou ik niet weten. Al jaren niets meer gehoord. Ook niet erg nieuwsgierig naar eigenlijk. Wel zag ik op het www dat mijn betoverde familie graag veel geld verdient aan lijken. Men runt verschillende bedrijven in Boskoop en omstreken, en zijn behoorlijk succesvol als ik de websites mag geloven.

Als het om de Mammon gaat hebben ze dus nog maar wat graag gemeenschap met al die lijken in de wereld, zelfs na al die jaren van vertoeven in een heel eng eigen kringetje.

De reden waarom ik dit vertel is deze: Door deze geschiedenis is de kiem gelegd voor mijn uiterst voorzichtige houding t.a.v.. “Bijbelleraren, “Christelijk leiderschap”, “kuddegedrag” en “Kerkje spelen”.

Achteraf wel goed om meegemaakt te hebben omdat ik daardoor redelijk immuun ben geworden voor manipulatief gedrag, namaak en geestelijk bedrog. In de jaren daarna heb ik een aantal van deze zaken wederom voorbij zien komen en nog steeds…

Daaag ziektekiemen, ik ben gevaccineerd!

Links:

Sekteleider kan niet vervolgd worden

Gerucht over zelfmoordplan

Sekteleider op non-actief gezet

Vergeten sekte in Waddinxveen is een open wond
Na een turbulente periode in de jaren negentig raakte de sekte van Wim Griffioen in de vergetelheid. Anno 2019 blijkt de groep gelovigen in Waddinxveen echter nog springlevend.Mensen hebben hun kinderen al 25 jaar niet meer gezien.Eerst het goede nieuws: de sekte van Wim Griffioen valt op een zeker moment uit elkaar. Vermoedelijk wanneer de leider – wiens leeftijd onbekend is – komt te overlijden. ,,Dan ontstaat er gedoe over zijn opvolging”, voorspelt Miranda Klaver. Zij kan het weten. Als religiewetenschapper en antropoloog, verbonden aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, heeft ze van het bestuderen van geloofsgroepen haar dagelijks werk gemaakt.Daardoor weet ze ook dat er tot aan het overlijden van Wim Griffioen weinig aan zijn sekte te doen is. ,,Je kunt iets proberen wanneer mensen in de ban komen van zo’n gemeenschap. Zitten ze er eenmaal in, dan is het heel moeilijk”, zegt Klaver.

Afwachten dus, maar dat is niet de boodschap waar men in Waddinxveen en omgeving blij van wordt. Naar schatting tientallen mensen zijn nog altijd in de greep van de sekte, met verstrekkende gevolgen voor hun familie.

,,Een vrouw zei mij: het is verschrikkelijk om aan de dood te verliezen, maar erger om aan het leven te verliezen. Je hebt elke dag de hoop dat de telefoon gaat”, vertelt een Waddinxveense dominee die enkele familieleden van de sekte bijstaat. Anoniem, omdat hij de vertrouwensband niet wil beschadigen. ,,Haar kind woont vijf kilometer bij haar vandaan. Zij weet niet eens hoeveel kleinkinderen ze precies heeft. Het heeft een hele persoonlijke impact.”

Haar kind woont vijf kilometer bij haar vandaan. Zij weet niet eens hoeveel kleinkinde­ren ze precies heeft.

Cum laude

Maar laten we beginnen bij het begin. Het is 1981 als ex-boekhouder Wim Griffioen huis aan huis mensen probeert te interesseren voor zijn bijbelstudies. Dat doet hij in Alphen en na zijn verhuizing in 1984 naar Waddinxveen in zijn nieuwe woonomgeving. Hij woont daar in een rijtjeswoning in de nieuwbouwwijk Zuidplas en studeert op dat moment aan de Evangelische Bijbelschool in Doorn. De bijbelstudiegroep is onderdeel van zijn opleiding. Later zal hij zijn studie cum laude afronden, maar nu gaat hij de deuren langs. Met succes.

De eerste bijeenkomsten vinden plaats in huiskamers en de animo blijft toenemen. De groeiende belangstelling maakt dat de financiën een zakelijke aanpak verdienen. Op 7 december 1984 worden zijn activiteiten ondergebracht in de nieuw opgerichte Stichting Immanuël, die volgens gegevens van de Kamer van Koophandel nog altijd zetelt in Alphen. Zelf neemt Griffioen geen zitting in het bestuur. Dat laat hij over aan trouwe volgelingen uit Alphen, Vlaardingen, Ter Aar en later ook uit Leimuiden.

De huiskamers worden in 1986 verruild voor bijeenkomsten in ‘t Trefpunt aan de Stationsstraat in Waddinxveen. Op zondagochtend komt de bijbelstudiegroep daar samen en wordt er gegeten en naar preken geluisterd. Dat gaat goed tot 1993. Dan steken geruchten de kop op dat de bijbelstudieclub een sekte is geworden. Griffioen lachte die beschuldigingen destijds weg. Wat hij doet is allemaal ‘heel onschuldig’.

De geruchten worden hardnekkiger en de bijbelstudiegroep sluit zich meer en meer af. Ongenodigde gasten worden zonder pardon de zaal van ‘t Trefpunt uitgezet. Mensen die de studies van Griffioen willen volgen, dienen eerst een keuring te ondergaan. En de dan circa honderd volgers verklaren hun familieleden ‘dood’, met trieste gezinssituaties tot gevolg.

Dominee Arie van der Plas, die destijds predikant was in Waddinxveen, ziet zich in die tijd geconfronteerd met gemeenteleden die het contact verliezen met familie die zich aansluiten bij Griffioen. Met andere predikanten biedt hij steun aan degenen die door een kind, broer of ouder in feite zijn ‘dood verklaard’. Hij spreekt in die tijd over een ‘niet te peilen leed dat deze opstelling veroorzaakt’.

Zelfmoord

Tot halverwege de jaren negentig geniet de sekte vooral regionaal bekendheid. Dat verandert abrupt wanneer het verhaal de ronde doet dat de leden op 14 april 1996 collectief zelfmoord willen plegen in de grottenstad Petra in Jordanië. Daar zou op die datum de ‘opname van de gemeente’ plaatsvinden. Ineens is heel Nederland in rep en roer, en de autoriteiten in Jordanië zijn waakzaam.

Nu de sekte van Wim Griffioen onder een vergrootglas ligt, komen er meer verhalen naar buiten. Op verzoek van ex-sekteleden doet de Vereniging voor Nader Onderzoek Rechtspleging (VNOR) onderzoek naar strafbare feiten. De organisatie komt tot de conclusie dat Griffioen zich schuldig maakt aan mishandeling en seksueel misbruik van kinderen. Het is voor de PvdA en de RPF (later opgegaan in de ChristenUnie) reden tot het stellen van Kamervragen. De twee partijen vinden dat de Raad voor de Kinderbescherming in actie moet komen.

Dat onderzoek komt er, maar de uitslag staat haaks op de conclusies van de VNOR. Volgens de Raad voor de Kinderbescherming zijn er geen aanwijzingen dat kinderen in de Waddinxveense geloofsgemeenschap worden misbruikt of mishandeld. Dus wordt de sekte – die op dat moment uit circa zestig gezinnen bestaat – niet in zijn voortbestaan bedreigd.

Wel krijgt de groepering andere tegenslagen te verwerken. Vanwege de negatieve publiciteit zegt de beheerder van ‘t Trefpunt de huur op. De sekte zwerft een tijd rond en houdt bijeenkomsten bij de Rottemeren, in Bilderdam, Boskoop, Zoeterwoude en Rijnsaterwoude. Uiteindelijk vindt de aanhang van Griffioen onderdak in een hal van een veilingcomplex in Bleiswijk, maar ook daar wordt de groep ten slotte de deur gewezen.

Persoonlijke impact

Wanneer de media-aandacht overwaait, wordt het lange tijd stil rond de sekte. Sterker nog, veel mensen weten niet meer van het bestaan af. Totdat recent tenminste één jongeman de groep verlaat. Hij krijgt professionele hulp om zijn leven op orde te brengen. Ook duiken op internet dit jaar berichten op van familieleden die informeren naar de situatie van bepaalde personen binnen de sekte. De groepering blijkt nog springlevend, al zijn de omvang en vorm onduidelijk. Bij Stichting Immanuël wordt geen telefoon opgenomen en op verzoeken om terug te bellen wordt niet gereageerd.

Miranda Klaver, antropoloog.

,,In de kerkelijke gemeente speelt het geen rol meer. Alleen in het pastoraat merk je de persoonlijke impact”, zegt de Waddinxveense dominee. ,,Nee, hier worden we niet in opgeleid. Wel krijg je enkele colleges over sektes en hoe het ongeveer werkt. Maar dat is ver van je bed. Dus luister ik naar hun verhaal.‘’

En die verhalen zijn hartverscheurend. ,,Ik sprak een mevrouw van rond de 80 die haar dochter al 25 tot 30 jaar niet meer heeft gezien. Ze heeft allerlei pogingen gedaan. Ze ging naar haar huis toe of wachtte bij het schoolplein. Wanneer ze elkaar waarnamen, draaide de ander zich om en liep weg. Dat is dan heel pijnlijk. De bloedband tussen een moeder en dochter is misschien wel het intiemste dat er is. Hoe bestaat het dat iemand daar tussen kan komen?‘’

De buitenwereld kan dat moeilijk begrijpen, zegt ook Miranda Klaver. ,,Vergeet niet: die mensen krijgen er ook iets voor terug, anders zouden ze zich niet bij de groep aansluiten. Los van misbruik dat ook vaak voorkomt, zijn het hele warme gemeenschappen. Mensen worden gezien, krijgen hulp en voelen zich heel speciaal. Ze hebben deel aan de waarheid over hoe de wereld echt is en wat er in de toekomst staat te gebeuren.”

Vatbaar

Waddinxveen is een gemoedelijk dorp met een grote kerkelijke gemeenschap waarin men omziet naar elkaar. Dat juist hier de sekte van Wim Griffioen voet aan de grond kreeg, houdt de dominee bezig. ,,Dat triggert mij”, zegt hij. ,,Dit gebeurde bij een bijbelstudiegroep. Daar ben ik alerter op. Ik besef dat er een zeker risico in schuilt. En ik let op de rol van leiders. Mensen zijn vatbaar voor het geestelijk gezag van iemand. Ik probeer ook mijn eigen positie te relativeren. Ik wil voorkomen dat ik trekken krijg van zo’n leider.”

Zijn zorgen over de sekte maken niet dat de dominee de vrijheid van zijn gelovigen aan banden legt. ,,De christelijke traditie heeft juist altijd het zelfstandig nadenken gestimuleerd. Het stond zelfs aan de basis van de universiteiten in ons land. De traditie van de islam kent dat zelf denken bijvoorbeeld veel minder. Maar die sekte van Griffioen is dus één van de uitwassen van die vrijheid. In naam van God wordt bij mensen schade aangericht. Dat is tragisch.”

Verlaten

Hoe de situatie nu is met de sekte van Wim Griffioen is onduidelijk. Niemand weet of en waar zijn volgelingen samenkomen en hoeveel het er nog zijn. Ook gaat het gerucht dat Griffioen zelf niet langer in Waddinxveen woonachtig is.

Feit is dat zijn dochter Rachel in 2006 de sekte heeft verlaten. ,,Ik heb zo nu en dan nog wel eens ‘zakelijk’ contact met mijn vader en soms een paar anderen uit de gemeenschap, maar heb ze nooit meer gezien”, schrijft zij eerder dit jaar in een forum op internet. ,,Ik heb dit alles achter me gelaten, maar ik hoop voor een ieder dat ze ergens rust kunnen vinden.”

Voor de familie van sekteleden zit er niets anders op dan afwachten totdat de groep uit elkaar valt. ,,De vraag die altijd bij mensen opkomt is: moet de overheid hier niet tegen optreden? Maar de huidige regelgeving, de huidige wetten voorzien er prima in om in te grijpen als er iets misgaat”, zegt Miranda Klaver.

Dat familie ‘dood’ wordt verklaard en overheidsinstanties zoveel mogelijk worden vermeden, betekent simpelweg niet dat de sekte de wet overtreedt. ,,Het past in alle kenmerken van hele besloten groepen. Die keren zich af van de wereld. De leden worden geïsoleerd. Het is wij tegenover de wereld.”

Voor – inmiddels – emeritus predikant Arie van der Plas is alleen de herinnering aan de sekte nog levend. Hij zegt: ,,Het was een groep uit de gereformeerde gemeente die hervormd was geworden. Ze begonnen een bijbelstudiegroep en kozen langzaam hun eigen weg onder leiding van Wim Griffioen. Het laatste wat ik hoorde was dat ze waren uitgeweken naar Bleiswijk. Bij wat ik toen wist, is niets nieuws gekomen. Het voltrekt zich allemaal in volstrekte stilte.‘’

Ten slotte nog een artikel uit het Reformatorisch Dagblad, 04-05-1995

Verwoestend spoor in de regio

Waddinxveense bijbelstudie ontaardt; sektelid wil zelfs vaders sterven niet bijwonen

Vader ligt al enkele weken op sterven. De dochter -aanhangster van de sekte van Wim Griffioen in Waddinxveen- wordt gesmeekt om afscheid te komen nemen. Maar de hoorn gaat steevast op de haak als bloedverwanten bellen. Ook brieven helpen niet. Voor de deurmat wordt de sinds haar eigen ‘wedergeboorte’ doodverklaarde familie afgescheept.

De vader is inmiddels gestorven. „Mijn man stierf zonder afscheid te hebben genomen van onze dochter. Ze wil met ons niets meer te maken hebben. Ze vertelde ons ook nooit dat zij een kind verwachtte en wij grootouders zouden worden”, aldus de weduwe.

Veel verdriet heerst er inmiddels en families zijn verscheurd. Wat ooit begon als een serieuze bijbelstudiegroep is ontaard in een sekte met alle gevolgen van dien. „Noem Griffioen rustig de grote verleider, zoals de Bijbel erover spreekt”, voegt een predikant me toe. De hervormde kerk in Waddinxveen belegde intussen al twee bijeenkomsten, onder leiding van ds. C. D. Zonnenberg, om betrokken families met elkaar in contact te brengen en te ondersteunen.

Eerder stond in de hervormde kerkbode van Waddinxveen een door het ministerie van vier predikanten ondertekende ernstige waarschuwing tegen Griffioens denkbeelden. „Laten we de macht van de satan niet onderschatten. We hebben er mee te maken”. De predikanten wijzen er overigens op dat tot nu toe géén -voor de Nederlandse wet- strafbare feiten zijn gepleegd. Ieder staat machteloos.

Niets zeggen

Andere voorbeelden? Opa en oma zien hun kleinkind op straat. Het kind mag niet meer bij hen komen want zijn vader en moeder horen ook tot Griffioens getrouwen. „Waarom kom je niet meer bij ons”, zo kan oma haar leed niet verzwijgen. „Mama zegt dat u niet echt van de Heere houdt en daarom’ mag ik niks meer tegen u zeggen”.

„Van harte gefeliciteerd met je kleinzoon”, hoort een verbaasde Waddinxveense. Ze wist van niets. Dochter en schoonzoon horen bij Griffioen en de zijnen en weigeren elk contact.

Twee jongvolwassen dochters uit een ander gezin komen nooit meer thuis. Wéér een andere moeder: „Mijn dochter kwam me letterlijk dood te verklaren en vertellen zei dat ze nooit meer contact wil hebben met me”.

Behoudend

Rond de honderd leden telt de naamloze sekte van Wim Griffioen (geboren 1950). Vrijwel allen komen uit behoudende delen van de kerken of uit evangelische groepen. Eerder meelevende hervormden en leden van de Gereformeerden Gemeenten; ze horen er ook bij. Griffioen zelf komt uit de gereformeerde gemeente van Utrecht. Het gezin behoorde tot de rand van die kerk, verhuisde naar Alphen aan den Rijn en werd daar hervormd.

Wim wordt boekhouder, maar verkoopt op een gegeven moment zijn administratiekantoor en gaat naar de Evangelische Bijbelschool in Doorn. Daar krijgt hij onder meer les van de bekende Jacob Klein Haneveld. Vervolgens geeft Griffioen bijbelstudie aan huis in Alphen.

In 1984 wordt Griffioen actief in Waddinxveen. Volgens sommigen had zijn boodschap toen, globaal genomen, een bijbelse lijn. Inmiddels is dat volgens ex-volgelingen voorbij. „Niet het Woord is norm, maar de uitleg van Griffioen”. Langzaam komen er meer volgelingen naar het op zondagmorgen afgehuurde “Het Nieuwe Trefpunt” aan de Stationsstraat.

Volgens insiders vindt er na de dood van Klein Haneveld -die ook wel voorging in de Stationsstraateen omslag in het denken van Griffioen plaats. In diens omgeving bivakkeren mensen zoals ex-gereformeerd predikant Ben Groot Enzerink. Met hem ontwikkelt Griffioen een leer die kortweg gezegd inhoudt dat God telkens wéér in het vlees komt. Dat gebeurt dan via voorgangers zoals Griffioen. Helaas vindt ook Groot Enzerink dat hij goddelijke trekken vertoont. Dat geeft scheiding tussen beiden en ieder gaat eigen weg.

Doodverklaard

Kenmerkend voor Griffioens theologie is dat mensen die een bedreiging voor hem vormen of het met hem oneens zijn, verworpen en doodverklaard worden. Dat wordt ook publiek meegedeeld tijdens de bijeenkomst. Toen eigen getrouwen daarover vragen stelden, zou Griffioen gezegd hebben: „Ik ben de Heer”. Daarover lijkt de ‘gemeente’ van Griffioen evenwel nóg niet eensluidend. Enkele getuigen hoorden hem beweren de Messias te zijn. Eén van hen werd daarop boos en verkocht de nepmessias een mep en zette hem uit zijn huis.

Gesprekken hebben inmiddels geleerd dat, in ieder geval de mannelijke, leden ‘trekken’ van de ‘Heer’ hebben. Ze leven „niet meer hier maar in de hemel”.

Eén lid van de gemeente, J. van den Berg uit Zevenhuizen, ontkent inderdaad dat Griffioen de enige ‘Heer’ is. Van den Berg zegt dat hijzelf net zo goed leiding zou kunnen geven. Met evenveel gezag als Griffioen.

Van den Berg staat bij het schoolbord in zijn winkel met benodigdheden voor het zelf maken van wijn aan het Noordeinde. Met ferme zwaai veegt hij de reklame weg en maakt zijn theologische visie aanschouwelijk. Inderdaad, hij zou Griffioen kunnen vervangen, want ook de voorganger zelf gebruikt tijdens de samenkomsten -die soms drie uur duren- veelvuldig het schoolmeesterskrijt.

Griffioens ‘theologie’ zegt dat leden door wedergeboorte gestorven zijn. Ze zijn een totaal ander iemand geworden. Hun oude lichaam én familie achten zij niet meer: „Ik ben dus Jan van den Berg niet meer. Die is dood. Ik ben een nieuw schepsel”.

‘Doden’

Mensen móeten breken met hun natuurlijke familie. Een letteriijk citaat uit een ‘preek’ van Griffioen verklaart die afstand -verbod tot omgang zelfs- vanuit de tekst dat de doden hun doden moeten begraven: „Daarom moeten wij onze aandacht van de doden afwenden”. Erfenissen worden evenwel geaccepteerd als „gaven van God”.

Het eren van vader en moeder naar bijbels gebod wordt als volgt uitgelegd: God is de Vader en met de moeder wordt Jeruzalem bedoeld (naar een vrije uitleg van Galaten 4:26). Maar sekteleden willen ook wel schermen met de tekst dat wie vader of moeder liefheeft boven Christus Hem niet waardig is. Dat is weer tegenstrijdig. De ‘nieuwe familieband’ is sterk en moet oude banden vervangen. Daarom gaat men op zondagmiddagen bij elkaar op visite.

Ex-Jehovah-getuige Joseph Wilting schreef een brochure over de vraag hoe we “Destruktieve sekten” (sekten met een vernietigend karakter) kunnen herkennen: De leiding oefent controle uit over gedachten, gevoelens en gedrag van leden. Er zijn veel geboden en verboden. De sleutel om harten van mensen te openen is dat onder de juiste omstandigheden alle mensen kwestbaar zijn. Kenmerkend zijn verder toewijding voor een persoon, idee of ding. Maar ook „isolering van vrienden en familie en het afbreken van de persoonlijkheid”.

Ramen zemen

Aan veel van deze door Wilting beschreven kenmerken voldoet de groep van Griffioen. Een charismatische uitstraling ontbreekt echter. Griffioen is geen vlotte leider. Hij wekt eerder de indruk wat zielig te zijn. Bij problemen in een gezin springt hij in, helpt dan in het huishouden en haalt de kinderen uit school. Juist in een periode dat zijn gezag tanend was, verrichtte hij veel hand en spandiensten in gezinnen. De kritiek verstomde want „hij is toch een fijne man”. Ook schaamt Grifioen zich, indien nodig, het ramen lappen niet.

Zakelijk is de naamloze gemeente ondergebracht in de stichting Immanuël. De leden geven hun bijdragen vrijwillig. Sommigen verklaren tienden te geven. Overigens leeft hij in een sober ingerichte -voor zijn gehandicapte dochter van 17 aangepaste- huurwoning.

Eruit

Er zijn ook mensen uit de sekte gestapt. Anderen werden weerhouden in de sekte te treden door bijvoorbeeeld een kerkelijk meelevende vriendin of vriend die wist te overtuigen met bijbelse argumenten. Juist die -vaak nog jonge- mensen vertellen dat ze de kracht van God ervaren hebben in het gebed en in deze worsteling.

„Bidt om het heil van hen die een heilloze weg gaan”, zo zei ds. Zonnenberg vorige week donderdagavond tot familie van de sekteleden. „De bid al zes jaar iedere dag. Tevergeefs. Maar ik weet dat de Heere hen niet loslaat en hen eruit zal halen”, zo getuigt daarop een aanwezige. Een ander vertelt dat ze de verjaardag van de dochter, die bij Griffioen zit, altijd herdenkt bij een andere dochter thuis. Behalve koffie met wat lekkers te nuttigen wordt ook de Bijbel geopend en bidt men met elkaar. „Onze verwachting is en blijft van de Heere want Hij is machtig. Zijn goede hand mocht ik erin zien dat we kort geleden voor hét eerst sinds lange tijd weer bij onze dochter welkom waren”, vertelt een moeder.

Sektarisch

Inzage in de -afgebroken- correspondentie tussen sekteleden en hun familie onderstreept het sektarische karakter van de gemeente van Griffioen. „Wij leven niet meer. U staat buiten. Wij willen geen communicatie meer naar het vlees. Zo zijn er voor die in Christus zijn geen aardse banden meer, we hebben een nieuwe familie gekregen”, zo luiden enkele citaten. Na een dergelijke brief weigeren de sekteleden verder te praten. Hoogstens nog een korte reactie. „Er staat geen mens centraal in ons denken. Wij leven in de Eén en niet in de twee. Wie buigen kan en wil zal genade ontvangen”.

Voor familieleden die telefonisch contact zoeken doet de telefoonbeantwoorder zijn werk. Ingesproken teksten worden kort schriftelijk beantwoord: „Gehoor geven aan jullie is luisteren. Aardse banden houden op te bestaan, het oude is voorbijgegaan. Als je de Geest deelachtig bent, herken je of mensen je uit de hemel naar beneden willen trekken, we willen pas contact als jullie ook dat leven kent”. „Wij willen pas contact als jullie erkennen dat Christus vleselijk aanwezig is”, zegt een zoon tegen zijn vader, kennelijk doelend op zijn ‘wedergeboren’ staat.

Een betrokken familielid stuurde een ernstige, indringende brief waarin op bijbelse gronden gewaarschuwd werd tegen de leer van Griffioen. Daarop werd geheel niet gereageerd. De afscheidsbrief lijkt gestandaardiseerd.

Vuurschieten

Ook ds. Zonnenberg wijst op de sektarische elementen. De groep wordt gekenmerkt door een sterke band en de leden zien er hun nieuwe familie in. Bevallingen worden zo mogelijk geheel begeleid door sekteleden, met het roepen van de arts en ziekenhuisopnamen wacht men zeer lang. Het lichaam wordt onbelangrijk geacht, „Als het zó gebeurt, is het kenmerk van sektarisch denken”. De familie wordt doodverklaard en ogen schieten vuur als sekteleden door familie worden aangesproken. Bijbelse argumenten worden genegeerd of naar eigen behoefte uitgelegd en toegepast.

De predikant beluisterde enkele bandjes van ‘bijbelstudies’ van Griffioen. Opmerkelijk is dat Griffioen vaak de Statenvertaling citeert: het verraadt zijn afkomst. Op het eerste gehoor meeslepend, zo oordeelt ds. Zonnenberg. „Maar toen ik wat hoofdlijnen op papier probeerde te zetten, kon ik er geen touw meer aan vastknopen”.

Ontsporingen

Hoewel hij verder (nog) geen strafbare feiten pleegde, leven er wel zorgen over mogelijke seksuele ontsporingen. Dat gebeurt namelijk vaker bij zulke groepen. Familieleden weten met zekerheid dat Griffioen diverse sleutels heeft van huizen van ‘gemeenteleden’ en zo maar naar binnen stapt.

Griffioen wil zelf pas na lang aandringen spreken met iemand van het RD. Het is een moeizaam gesprek. Soms schudt hij meewarig het hoofd en breekt een net begonnen uitleg af: Ach, laat maar. Verantwoording geeft hij niet. Op de foto wil hij evenmin.

Hoe was uw relatie met Groot Enzerink? Verschilde u van mening met hem over wie nu op aarde de heer was?

„Ik ontken noch bevestig dat. Trouwens de krant brengt nieuws dat oud is. Wij verkondigen aan hen wie we ontmoeten”.

U legt aan de mensen in uw bijeenkomsten uit dat ze hun aardse vader en moeder niet hoeven te eren. Klopt dat?

„Kijk maar in de Bijbel, daar staat het”.

„Zegt u dat u de Heer bent?”

„Ik vind het niet zinvol dat te bespreken. Maar de krant stelt allemaal van die menselijke vragen”. „En als je er als journalist één aspect uithaalt, heb je altijd gelijk”.

U leeft van de giften van leden. Hen zijn de tienden opgelegd?

„De verplicht niets”.

Kent uw bijeenkomst een kerkeraad?

„Kijk maar in de Bijbel. Als daar oudsten in genoemd worden, hebben wij ze ook”.

„Met wie weet u zich in de geschiedenis verbonden?

„Er zullen wel mensen zijn die er precies eender over gedacht hebben. Daar ben ik dan mee verbonden. Trouwens, alles hangt er vanaf hoe je de Bijbel leest.

Aanvaard u de vroeg-christelijke geloofsbelijdenissen? Leest u die?

„Die lezen we niet”. 

Beseft u dat er veel leed is in gezinnen, omdat uw volgelingen gebroken hebben met de familie; deze zelfs doodverklaarden? Is dat bijbels?

„Ach, dat is weer zo’n menselijke vraag. Het kruis brengt toch verdrukking!”.

 

Manipulatie in de kerk

Geloof en manipulatie zouden niets met elkaar te maken
mogen hebben,maar de praktijk laat zien dat ook in geestelijk
werk de verleiding tot manipuleren aanwezig is. Manipulerende leiders,
financiele wantoestanden en misbruik komen helaas voor
in kerken én gemeenten.

Het woordenboek omschrijft manipulatie als “het
toepassen van kunstgrepen, meestal om iemand
te bedriegen” of als “het ongemerkt beïnvloeden”.
Als we eerlijk zijn, ligt hier een verleiding voor ons
allemaal. Wat zou het leven makkelijk zijn als we
alle mensen naar onze hand konden zetten
Anderen beïnvloeden doen we allemaal en is soms
onze plicht, denk maar aan opvoeding of evangelisatie.
Als dat op een transparante en eerlijke
manier gebeurt, is er niets aan de hand. Maar de
gewenste resultaten kun je niet afdwingen. En dáár
ligt ons probleem.

Controle

Al sinds de zondeval probeert de mens absolute
controle te krijgen over zijn werkelijkheid. Macht
werd daarom zijn doel, manipulatie en zelfs toverij
zijn middelen. Toverij houdt een verleidelijke
belofte in van totale controle. Het zijn kunstgrepen
om de realiteit te manipuleren. De Bijbel noemt
het enkele malen in één adem met waarzeggerij.
Koning Sauls eigengereide manier van God dienen
werd door Samuel de “zonde der toverij” genoemd.
We willen alles onder controle hebben. De mens
wil zijn eigen god zijn. Dit is de oerzonde van de
mens en staat lijnrecht tegenover geloof. Geloof is
een wandel in onvoorwaardelijke gehoorzaamheid
aan-, diep vertrouwen op-, en volkomen afhankelijkheid
van God. Het laat Hem de controle.

Onfeilbare “geloofsformules”

Helaas is niets menselijks ons vreemd en in de
loop der geschiedenis zijn er allerlei “christelijke”
leringen ontwikkeld die het geloof tot een onfeilbaar
systeem willen maken om de werkelijkheid
naar onze hand te zetten. Mensen zoeken naar een
onfeilbare geloofsformule, niet zozeer om te kunnen
doen wat God van hen vraagt, maar om God te
laten doen wat zij van Hem willen. In zo”n relatie
ontbreken zowel het vertrouwen in de goedheid
van God, als de gehoorzaamheid en afhankelijkheid.
Waarachtig geloof worstelt met God, niet
om onze wil door te drijven, maar om onze wil en
verlangens in lijn te brengen met Gods wil. Het
grootste voorbeeld daarvan gaf de Here Jezus in de
hof van Getsemané.

Realiteit manipuleren

Een voorbeeld van zo”n “geloofsformule” kan ons
helpen die manipulatie te doorzien. Het “welvaartsevangelie”
met haar leer van het “positief belijden”,
ook wel de “word-faith” (woord-geloof) beweging
genoemd, leert dat alles wat wij met de mond
uitspreken, ook werkelijkheid wordt. Spreekt een
mens positieve dingen uit, dan gebeuren die. Dat
geldt ook voor negatieve uitspraken. Belijdt hij dat
hij rijk of gezond wordt, dan zal het gebeuren. Deze
beweging leert dat net als God spreekt en “het is
er”, onze woorden ook een scheppende kracht zijn,
omdat wij “kleine goden” zijn. Wij scheppen onze
eigen werkelijkheid. Het is een denksysteem dat
we ook in new-agegroeperingen vinden. Het heeft
eigenlijk weinig te maken met vertrouwen op God.
Het is een vertrouwen op een denksysteem, dat
meent de realiteit te kunnen manipuleren.

God manipuleren

Er is niets mis met streven naar een positieve
instelling en het afwijzen van een negatieve
houding. Hoe wij ons opstellen heeft invloed op
de mensen om ons heen en op ons functioneren,
maar het is echter niet absoluut bepalend voor
onze materiele omstandigheden.
Deze leer van het “positief belijden” gaat echter veel
verder en claimt een “geestelijke wet” te zijn. Volgens
deze wet is het niet zo dat God wil doen wat
wij “positief belijden”, of misschien wel zal doen als
het in Zijn plan past, maar dat Hij het moet doen,
omdat Hij zelf aan deze “wet” gebonden is. Deze
leer probeert God te manipuleren. Dat is dwaasheid
ten top, zoals blijkt wanneer we de consequenties
hiervan doordenken.

Toverij

De Bijbel verhaalt van zowel negatieve als positieve
uitspraken van mensen, die niet uitkwamen en de
ervaring bevestigt dat dit voorkomt.Maar de vraag
kan ook gesteld worden, wat er gebeurt in geval
van conflicterende positieve of negatieve “belijdenissen”?
Een onfeilbare formule om het gewenste resultaat
te forceren en te garanderen is geen geloof, maar
een vorm van toverij.
Geloof kan bergen verzetten, maar gelukkig is de
letterlijke verplaatsing van bergen niet afhankelijk
van wispelturige menselijke uitspraken. Het
gebeurt alleen als dat in Gods plan past. Gelukkig
maar! Als wij met bergen zouden kunnen gooien
wanneer het ons beliefde, werd het een zootje. God
verhoort gebeden, niet omdat Hij dat moet, maar
volgens Zijn wil, op Zijn tijd en op Zijn manier.

Mensen manipuleren

Kenmerkend is dat zulke leringen vooral appelleren
aan vleselijke begeerten en zich met name
richten op materiele zegeningen. Het is natuurlijk
dwaasheid te denken dat de mens God kan manipuleren.
Mensen manipuleren is echter wel mogelijk.
Hoewel niet alle welvaartspredikers bewust
proberen te manipuleren, lenen zulke leringen zich
hier bij uitstek toe. Sommige welvaartspredikers
verzekeren hun gehoor dat een verkeerde uitspraak
bijzonder riskant is. Kritische toetsing of tegenwerpingen
worden neergezet als negatieve belijdenissen
die negatieve gevolgen of oordeel over ons kunnen
halen. Daarmee sluit men de goedgelovigen af
voor corrigerende gedachten.

Gevangen

Wanneer de formule toch niet lijkt te werken,
verschuilen sommige dwaalleraren zich achter de
smoes dat de gelovige toch iets negatiefs gedacht
of gezegd moet hebben. Dat is een slimme psychologische
truc, want wie heeft er nooit momenten
van twijfel of onzekerheid? De gelovige die hier
in trapt, komt in een kramp terecht, gevangen in
een systeem. Geloven is dan niet meer rusten en
vertrouwen in de goedheid van God, maar een
inspanning om heel krampachtig precies de juiste
gedachten vast te houden. Je durft niet af te wijken
van de woorden van de manipulator.

Gevaar van misbruik

Manipulatie is het zodanig bespelen van mensen
door sociologische, psychologische of geestelijke
technieken, dat zij in het denken of handelen een
bepaalde kant opgestuurd worden, zonder dat zij
zich daarvan bewust zijn. Manipulatie die tot doel
heeft mensen buiten hun wil om, of tegen hun
wil in, te bewegen tot handelingen of uitingen, is
in feite een vorm van toverij. Mensen die geestelijk
gezag hebben in de gemeente, moeten zich
altijd bewust zijn van het gevaar van misbruik van
hun positie. Het is een verleiding die we krachtig
moeten weerstaan, zeker waar het gaat om macht,
invloed en geld.
Er is niets mis met een appél tot offervaardigheid
voor de kosten van een campagne,
conferentie of kerk, maar de massa bespelen en
over de streep trekken met verleidelijke beloftes
van persoonlijk gewin en materiele rijkdom is niets
anders dan manipulatie

Echt geloof

Echt geloof ziet op God en heeft geen trucs nodig.
Manipulatie is een teken van ongeloof.
De evangelische beweging kent in haar geschiedenis
geweldige voorbeelden van geloof dat bergen
verzette, van leiders die daarvoor nooit mensen
probeerden de bespelen, maar alleen vertrouwden
op God. De grote zendingsleider Hudson Taylor
die de China Inland Mission (nu OZG) oprichtte,
maakte zijn (financiele) noden nooit bekend. Hij zei
dat hij “mensen wilde bewegen door God en door
gebed alleen”. C.T. Studd, oprichter van de WEC, en
George Muller, die volkomen op God vertrouwde
voor de zorg van tweeduizend wezen deden hetzelfde.
Zij hoefden hun achterban geen geld af te troggelen met dubieuze
leringen en valse beloftes van gouden bergen voor
de gulle gevers. Zoals Hudson Taylor zei: “In het
werk van God, dat op Gods manier gedaan wordt,
zal het nooit ontbreken aan
Gods voorziening”.

Wat maakt je vatbaar voor manipulatie?

Inmiddels al weer geruime tijd geleden heb ik zelf ervaren wat het is om in een charismatische gemeente te zitten met aan het hoofd een voorganger met een sterk controlerend, manipulatief karakter. Ik zal daar verder niet over uitweiden, dat is niet echt relevant. Destijds ben ik op zoek gegaan naar informatie, en stuitte daarbij op het volgende interview, (n.b. in het blad Charisma, met als doelgroep zoals de naam al doet vermoeden, de pinkster en volle evangelie gezindte.) Ik moest hier weer eens aan denken toen ik  vernam van de problemen bij Nehemia Ministries in Zwijndrecht, met een afgezette voorganger, iemand die ik ook ken uit het verleden. En recent ook het gedrag van David Maasbach, de leider van de Blessing Family in Den Haag

Het is blijkbaar en helaas een steeds weer een de kop opstekend monster; de heerszucht en eerzucht die sommige op een sokkel getilde “godsmannen” met zich meetorsen.  Dat zoiets schadelijke gevolgen heeft voor de gelovigen die onder het gehoor van degelijke predikers zitten, is voor mij als een open deur intrappen. Ik hoop dat door het lezen van het volgende interview mensen worden geholpen die hier mee te maken hebben (gehad). Manipulatie kan zeer ver gaan, zo is mijn ervaring.  Sommigen zullen een aantal zaken die hier genoemd worden zeker  herkennen. Doe er je voordeel mee. (Jaap)

Gert-Jan Hofman (52) is 19 jaar actief als zogeheten eerstelijns psycholoog, vergelijkbaar met een huisarts in de medische wereld. Daarvóór heeft hij tien jaar ‘intramuraal’ – binnen een inrichting – gewerkt als klinisch psycholoog. Hij is getrouwd en heeft vier kinderen. Met zijn allen zijn ze lid van een pinkstergemeente. Charisma zocht hem op om zijn visie te horen over sektarische aspecten in gemeentes, die met de regelmaat van de klok een desastreuze rol spelen in de levens van gelovige mensen. Een uitgebreid gesprek was het resultaat, waarin we een zeer bedachtzame man tegenkwamen, die zich al geruime tijd in deze materie bleek te hebben verdiept.

Door HANS DE KLERK

‘Waaraan kun je sektarische aspecten herkennen?

’Hofman: ‘Het belangrijkste kenmerk is manipulatie. Daarin zitten altijd gradaties van aan de ene kant heel extreme manipulatie, tot anderzijds de oudgediende die weerstand biedt aan verandering. Wat manipulatie precies is? Mijn definitie is: mensen zó behandelen dat zij dingen gaan doen, waarvoor ze zelf nooit zouden kiezen. Je trekt ze tegen hun zin over hun grenzen heen. Ik heb regelmatig cliënten die in situaties zitten, waarin wordt gemanipuleerd. Meestal hebben ze het zelf niet in de gaten, maar ze komen met een reeks psychische klachten én een verhaal over problemen, die ze in hun kerk of in een bepaalde groep ervaren. Ze kunnen het zelf niet als manipulatie zien. Wil je het zo kunnen benoemen dan lukt dat alleen als je afstand kunt nemen, en zover zijn ze meestal niet. Ze noemen wél hun klachten, zoals schuldgevoelens, depressieve gevoelens, identiteitsproblemen, verlies van het zicht op de werkelijkheid en moeite met relativeren.

‘Bestaan er gezonde gemeenten ?’

Hofman: ‘Dat mogen we hopen. In een goed functionerende gemeente is er veel ruimte. Je wordt niet in een keurslijf gedrukt. Ieder mens heeft natuurlijke en geestelijke gaven van God gekregen. Als gemeente help je om die te ontdekken en bied je de ruimte om die tot ontplooiing te brengen. Het leiderschap is niet controlerend maar dienend. Vergelijk je het met een bedrijf, dan staan het product en het rendement niet centraal, maar de mensen. Als de mensen goed functioneren dan zal het ook goed gaan met het bedrijf. Zo is het ook met een gemeente als er echt sprake is van dienend leiderschap. Dan lopen de mensen niet gauw weg. In zo’n gemeente is er ruimte voor kritiek, waar niet alleen naar wordt geluisterd, maar die ook serieus wordt genomen. Goede communicatie tussen het leiderschap en de leden is heel belangrijk. Ik krijg vaak mensen in relatietherapie. Eén van de belangrijkste oorzaken waarom er problemen zijn, is dat de communicatie niet goed is. Daar moet dan aan gewerkt worden en hetzelfde geldt voor een gemeente. Als de leiding een eigen koers gaat varen zonder goede communicatie en men gaat voorbij aan kritische opmerkingen, dan voelen de mensen zich niet serieus genomen en krijg je gepruttel. Ze kunnen dan beschadigd raken en op een gegeven moment gaan ze weg.’

‘Hoe herken je een manipulerende leider?

Hofman: ‘Meestal is het een dominante persoon, voor wie macht en controle belangrijk zijn. In meer sektarische groepen kom je ook charismatische personen tegen met een sterke uitstraling. Ze hebben vaak iets stars en kortzichtigs met een beperkte visie, zo van ‘dit is het’. Vaak claimen ze een bijzondere relatie met God. De techniek die zo iemand gebruikt, is dat de leer die hij brengt, heilig is en afwijkingen worden niet getolereerd. En wat voor die leer geldt, is ook van toepassing op de leiders: ook geen kritiek. Dan wordt er geroepen: ‘de kerk is geen democratie maar een theocratie’, waarmee de mensen monddood worden gemaakt. De leider claimt dat hij weet wat goed is voor de gemeente en jou als persoon (‘De Heer zegt mij dat je..’). Dat kan vergaand ingrijpen in de levens van de mensen. De leer is daarbij belangrijker dan het persoonlijk welzijn van de gemeenteleden. Terwille van het hogere doel wordt er vaak ontzettend over de grenzen van de mensen heengegaan. Kom je met kritische opmerkingen over de leer of het leiderschap, dan is ‘je houding niet goed’ en ‘je moet je bekeren’, of ‘je moet je oudste gehoorzamen’.In feite wordt er onvoorwaardelijke gehoorzaamheid gevraagd en men eist honderd procent inzet voor de doelen van de gemeente, ongeacht de persoonlijke grenzen, wensen of beperkingen. ‘Zet de andere dingen maar opzij’, is ook iets wat je dan hoort. ‘Als jij zo doet, bedroef je de Heilige Geest’ kun je op je afkrijgen. Vaak worden dingen in Bijbelteksten verpakt om mensen naar de hand te zetten.

En soms wordt er emotionele druk uitgeoefend door het oproepen van schuldgevoelens (‘het kan toch niet zo zijn dat jij….bla, bla’). Dat alles is pure indoctrinatie, die lijkt op de hersenspoelings-technieken in het communisme. Jouw ideeën worden voorgesteld als onzinnig, waardoor je gaat twijfelen aan jezelf en op den duur kan het zo erg worden dat je zin en onzin niet meer uit elkaar kunt houden.

’‘En wat kenmerkt een sektarische gemeente?’

Hofman: ‘Die gaat zichzelf als exclusief zien. Dat wordt er ook ingeprent: wij weten het en wij hebben het. Het effect is isolatie van andersdenkenden: die krijgen een negatief etiket opgeplakt. Daar moet je maar niet mee omgaan. Mensen worden in de ban gedaan. Dat is echt heel sektarisch.

Wat ook kan plaats vinden, is financiële uitbuiting, die soms heel geraffineerd plaatsvindt. Alleen de mensen die hun tienden betalen, zijn de goede christenen. Hoe meer je geeft voor het hogere doel hoe beter, terwijl het er eigenlijk om gaat dat je de mensen leert om samen met de Heer op een volwassen manier met geld om te gaan.

Tenslotte, in sektarische groepen lijken sommige mensen zich boven de Here Jezus te plaatsen. Dat zullen ze natuurlijk nooit zeggen, maar ze gedragen zich wel alsof ze een veel hogere positie innemen.

’‘Wat maakt je vatbaar voor manipulatie?

Hofman: ‘Dat is een belangrijke. Wat je in het algemeen zoekt in een gemeente is geborgenheid, erbij willen horen en men wil een goed christen zijn. Je verwacht dat je dan vanaf het podium geleerd wordt hoe je een beter christen kunt worden. Dat neemt al een stuk kritische houding weg, waardoor je vatbaarder wordt, óók voor de verkeerde dingen die worden verteld, en zeker als die

zaken worden verpakt in enkele dingen die goed zijn. Ook de verwachting dat de gemeente een veilige plek is, waar liefde heerst, maakt je minder kritisch. Datzelfde geldt als je een wat meegaander, afhankelijk karakter hebt. Bovendien heerst er vaak een cultuur om verkeerde dingen met de mantel der liefde te bedekken, zeker in evangelisch/ charismatische gemeentes. Je moet liefhebben, dus jij mag niet praten over wat jij denkt dat verkeerd is.

Heb je die gedachten wèl, of praat je er toch over, dan voel je je gauw schuldig. Dat wordt vanaf het podium nog eens graag onderstreept. Of er wordt gezegd dat je er alleen mee naar de oudste toe mag gaan en die kan het daarna gemakkelijk naast zich neerleggen. Dat neemt natuurlijk niet weg dat er ook wel eens sprake zal zijn van onterechte kritiek. Gevaarlijk kan ook zijn als je een te groot verantwoordelijkheidsgevoel hebt. Je bent dan eerder geneigd om over je (grenzen) heen te laten lopen.’

‘Hoe moet je je dan opstellen?’

Hofman: ‘Word wakker en kijk goed naar jezelf, waar jij naar op zoek bent. Kijk naar de kenmerken in dit artikel en ga na of je manipulatie-elementen herkent in jouw gemeente. Als het teveel voor je wordt en je kunt je kritiek niet kwijt, ga dan weg. Als je blijft, word je in het hele gebeuren meegezogen en zelf slachtoffer van wat daar gebeurt. Of, en dat kan ook, je gaat erin mee en je kunt op een bepaald niveau komen, waarbij je van een gemanipuleerde tot manipulator wordt.

Misschien is er ook een mogelijkheid om met een paar sterke, helder denkende medestanders een verandering te realiseren door het vertrouwen op te zeggen en in het gunstigste geval een nieuw leiderschap aangesteld krijgen. Zoiets is vaak niet haalbaar door de invloed die het bestaande leiderschap uitoefent. Je zal dan eerder scheuringen zien ontstaan. Ik denk daarom dat je in de meeste gevallen beter kunt vertrekken.’

‘Je raakt in de problemen, wat dan?’

Hofman: ‘Het enige antwoord is professionele hulp zoeken die ook met dit soort problemen vertrouwd is. Belangrijk is dat je afstand neemt van de manipulatieve situatie. De confrontatie ermee moet stoppen. Zoek lotgenoten. Voor herstel is het nodig dat je mensen om je heen hebt die jou steunen. De professionele hulp heeft tot taak om een dèprogrammering te realiseren, ofwel anders leren denken. Dat doe je door goed te luisteren, door samen de Bijbel te pakken en die naast de problemen te leggen. Tegenover de leugen zetten we de waarheid van God. Dat moet je blijven doen, totdat zo iemand weer een evenwichtige kijk op de dingen heeft. Je ziet de mensen dan ontspannen, ze raken uit de kramp, komen meer in balans en bloeien op.’

‘Wat voor problemen kom je in een therapie tegen?’

Hofman: ‘Meestal loyaliteitsconflicten, die vaak samengaan met schuldgevoelens, tegenover de groep en de leider(s) met wie je zolang bent verbonden geweest en die je nu achterlaat. Er is sprake van een rouwproces en er is angst voor vergeldingsmaatregelen. Mensen worden heen en weer geslingerd en er is de neiging om terug te keren naar de oude situatie, want misschien was het allemaal zo slecht nog niet. De klachten komen niet alleen door de gemeente, het werkt door naar de werksituatie.

Het punt is dat er pas hulp wordt gezocht nadat de situatie is stuk gelopen, vaak een gevolg van een conflict met de leider. Het zou mooi zijn als de mensen eerder hun problemen herkennen en er ook wat mee doen. Naar het eigen pastoraat gaan? Het risico is groot dat zij jouw probleem niet serieus nemen, omdat zij ook onder controle van hun leiderschap staan. Je kunt beter hulp buiten de gemeente zoeken. Ga je helemaal weg en naar een andere gemeente, kijk dan goed uit hoe die geleid wordt. Bestaat de leiding uit maar één of twee personen? Is er soms sprake van ‘ideale’ oudsten die hun voorganger in alles gehoorzamen?’

‘Waarom willen sommige mensen manipuleren?’

Hofman: ‘Dan moet je in het psychisch verleden van zo iemand gaan kijken. Wat voor voorbeelden heeft zo iemand thuis gekregen? Een situatie waarin macht een belangrijke rol heeft gespeeld? Waarschijnlijk is er sprake van een affectief tekort, dat wil zeggen een tekort aan liefde en bevestiging, en waarschijnlijk zijn er ook wat andere zaken misgegaan. De vraag is: tot wat voor mens heeft dat verleden jou gemaakt en wat voor gevolgen heeft dat voor de manier waarop je met de gemeente omgaat? Jezus zei dat het om dienen gaat en niet om heersen, ook niet als je motieven (zogenaamd) goed zijn. Manipulatie voorziet in een behoefte om controle en/of macht te hebben. Je zoekt – meestal onbewust – compensatie voor iets dat eigenlijk nooit is opgelost. Het droevige is dat als leiders zelf met bepaalde psychische problemen zitten en er niks aan doen, ze een gezonde bediening in de weg staan.

‘Wat zal de reactie zijn op dit interview, denk je?’

Hofman: ‘Ach, zonder twijfel zullen sommigen zeggen: dat komt van een psycholoog dus da ‘s niks. Nu ben ik een christen-psycholoog, dat maakt het iets lastiger om het te negeren. Iemand die dit leest en waarvan wij zouden zeggen dat die manipuleert, die zal gauw zeggen: ‘Dat slaat niet op mij want ik meen het goed’. Dan houd je jezelf dus voor de gek. Aan de andere kant denk ik dat mensen die in zo’n soort situatie zitten, veel zullen herkennen.