Er is veel gebeurd in de afgelopen weken. De vergelijking met een achtbaan is al vele malen in me opgekomen.
Vorige week belde Pa in tranen. Op een nieuwe MRI scan was gebleken dat er veel meer afwijkingen waren geconstateerd dan op de vorige scan naar boven was gekomen. Het behandelplan wat opgesteld was werd ‘on hold’ gezet. De radioloog van het ziekenhuis gaf aan dat zij geen mogelijkheden zagen om te behandelen. Wel zou er geprobeerd worden om elders een behandelingsmogelijkheid te vinden. En die kwam al heel snel.
We moesten naar Tilburg afgelopen maandag. Daar worden geavanceerde behandelingsmethoden gebruikt om uitzaaingen in de hersenen aan te pakken, door middel van de Gamma Knife methode. Een toestel die wel in staat is om een hoeveelheid tumoren achter elkaar aan te pakken.
Dat was hard nodig ook, er was sprake van “20 of meer metastasen”. Dat werd ons meegedeeld tijdens de intake. Het was een lange dag, met veel wachten en onzekerheid. Het was ook nog de vraag of Pa deze behandeling kreeg, er moest namelijk geloot worden. Een computer zou bepalen of hij in aamerking ging komen. Dat heeft te maken met een langlopend onderzoek, in samenwerking met een universiteit. Een onderzoek naar cognitieve vermogens van mensen met meerdere uitzaaiingen. Het enige alternatief zou dan een algehele bestraling van het hoofd zijn. Met meer kans op het beschadigen van gezond weefsel. Na lang wachten kwam de arts met het verlossende woord: Pa was ingeloot 😉 We kregen informatie over hoe en wat, en aansluitend een rondleiding op de behandelafdeling.
Woensdag was het zover. Heel vroeg aanwezig op het Gamma Knife Center. Pa werd letterlijk geframed; kreeg een frame op zijn hoofd, waarmee hij aan de machine vast gemaakt zou worden om heel exact te kunnen bepalen waar de ellende zat, en daarna te kunnen bestralen En na de MRI scan en heel lang wachten kwam de arts met het bestralingsplan. 280 minuten zou het gaan duren om de 25 (!!!) afwijkingen aan te pakken.
Aldus gebeurde. Pa heeft het heel goed doorstaan. Hij was wel gesloopt nadien. Over 6 weken terug op controle om te zien hoe effectief de bestraling geweest is.
Ik heb hem naar huis gebracht en ben naar huis gereden met een hoofd vol indrukken en geadchten die alle kanten op vlogen. Moe maar heel dankbaar dat er eindelijk iets gebeurd was.
Er is nog veel meer wat ik zou kunnen noemen maar dan zou het een lang verhaal worden.
Het wordt zeker vervolgd, want nu gaan de longen aangepakt worden met immuuntherapie.
Een korte uitleg over de methode: