Bijbelteksten in context

Bron: http://www.internetbijbelschool.nl

Het traditionele standpunt

Het traditionele standpunt binnen de evangelische beweging is dat God een aantal geestesgaven na enige tijd niet meer gegeven heeft. Het gaat dan om de zogenaamde tekengaven: spreken in tongen, vertolken van tongen, krachten, gaven van genezingen en profetie (in engere zin).

De Geest is vrij

Het is mogelijk dat God dit heeft gedaan. Immers de Geest geeft de geestesgaven gelijk Hij wil (1 Kor. 12:11). Hij kan besluiten om te geven of niet te geven. De Geest van God weet welke gees­tesgaven op een bepaalde tijd in een bepaalde situatie nodig zijn.

De argumenten

De argumenten voor het standpunt dat God de tekengaven na enige tijd niet meer gaf zijn de volgende:

(1) De wonderen waren een bevestiging van de autoriteit van de apostelen en de apostolische boodschap. “door de handen der apostelen” (Hand. 5:12) “het teken van een apostel” (2 Kor. 12:12). Er zijn geen apostelen[1] meer.

(2) In de eerste tijd na het ontstaan van de gemeente was het Nieuwe Testament nog niet af en algemeen verspreid. God ving dit onder meer op door middel van directe boodschappen via profetie en vertaalde tongen. Toen het Nieuwe Testament af was en algemeen verspreid en aanvaard, was deze bediening niet meer nodig. De bijbel is genoegzaam. In de bijbel staat alles wat we moeten weten over de weg tot zaligheid en hoe we moeten leven[2]. Er zijn geen nieuwe normatieve, voor ieder­een geldige, openbaringen meer nodig[3]. Natuurlijk hebben we nog wel de leiding van Gods Geest nodig[4].

(3) De kerkgeschiedenis lijkt dit te bevestigen[5].

De tekengaven verdwenen na de eerste tijd. Uit de kerkgeschiede­nis blijkt dat alleen ketterse groeperingen, dat zijn groepe­ringen die leringen hadden die fundamentele waarheden uit de bijbel weerspraken, nog af en toe algemeen in tongen spraken en profeteerden.

Pas aan het begin van de twintigste eeuw zijn door de opkomst van de pinksterbeweging en weer wat later de charismatische beweging het spreken in tongen en de andere tekengaven weer opgekomen.

(4) De enige twee geestesgaven die gecontroleerd kunnen worden schijnen niet, of niet op bijbelse wijze, voor te komen en te werken.

Er zijn twee tekengaven waarvan gemakkelijk te controleren is of ze echt uit God zijn. De geestesgave van profetie[6] en de gees­tes­gave van genezingen. Wat de profetie betreft, daar kun je controleren of het voorzegde uitkomt. Wat de geestesgaven van genezing betreft, daar kun je controleren of de zieken genezen.

Er wordt tegenwoordig, in charismatische en pinksterkring, wel geprofeteerd, maar vaak zeer vaag en zonder concrete voorzeggin­gen. Profe­tie van het type Agabus[7], concreet voorzeggend en dus controleerbaar schijnt niet meer voor te komen[8]. En als het voorkomt, dan komt het vaak niet uit[9]. Waar zijn de profe­ten die voldoen aan de bijbelse nor­men?

Er zijn tegenwoordig christenen die beweren de geestesgave van genezing te hebben. Zij oefenen een genezingsbediening uit.

In de bijbel zien we herhaaldelijk dat ieder genezen werd (Dat was zo bij Jezus en ook op bepaalde momenten bij de apostelen), maar bij de moderne gene­zers uit de charismatische beweging lijkt het wel een lote­rij. Heel veel nieten, en heel af en toe een hoofdprijs. Er wordt voor duizenden gebeden en slechts een enkele ge­neest. Een bekende voorman en evangelist uit de Neder­landse pinksterbe­weging, die jarenlang rondgetrokken heeft met als motto “Jezus geneest”, schreef enkele jaren geleden in een boek dat er wel eens iemand was genezen[10] tijdens zijn samenkomsten. Hij zegt dat hij voor duizenden heeft gebeden en in Jezus naam de handen opgelegd voor genezing. En jawel, hij vermeldt enkele opmerke­lijke genezin­gen. Eén op de duizend? Wellicht nog minder. En hoe zat het met de enkele gelukkigen die genezen zouden zijn? Zijn er blinden ziende geworden, zijn verlamde mensen weer gezond geworden?

Genezing in antwoord op gebed heeft niet direct iets te maken met gaven van genezing. Genezing in antwoord op gebed kennen de gelovi­gen buiten de charisma­tische beweging ook[11], ook daar wordt voor zieken gebe­den en sommigen genezen, sommigen zelfs spectaculair.

Het is een feit dat de enige twee tekengaven (profetie en gene­zin­gen), waarvan het resultaat eenvoudig te controleren is, nauwelijks blijken voor te komen en te functioneren Dit doet met recht twijfelen aan de echtheid van de andere, moeilijker te controleren tekengaven.

(5) De tekengaven zijn niet essentieel voor de opbouw van de gemeenten en voor de voortgang van het evangelie. Dat blijkt opnieuw uit de kerkgeschiedenis. Er zijn vele machtige bewegingen van Gods Geest geweest, waarbij enorme aantallen mensen bekeerd werden en opgebouwd in gezonde bijbelse gemeenten, terwijl de tekengaven ontbraken. Denk aan de Reformatie, aan de grote opwek­king in Engeland en Amerika (The Great Awakening in de achttiende eeuw, en de opwekkingen in de negentiende eeuw). Denk aan de start van de moderne zendingsbeweging. Hudson Taylor, de pionier van de interkerkelijke zendingsbeweging. Op vele plaatsen is de gemeente van de Here Jezus geplant terwijl de tekengaven afwezig waren.

Een misverstand

Christenen uit de charismatische beweging beweren dat christenen die geloven dat God op dit moment bepaalde geestesgaven heeft terugge­trokken, niet zouden geloven dat God vandaag nog wonderen doet. Dat is echter niet waar. De traditionele evangelicals ver­wachten wel wonderen, echter niet vanwege bepaalde geestesgaven die ze zouden hebben, maar in antwoord op het gelovige gebed. Ook in onze gemeente hebben we grote antwoorden (en wonderbare genezin­gen) meegemaakt in antwoord op het gebed. De evangelist die door de Here is gebruikt om de gemeente in Middelburg op te richten heeft b.v. de wonderbare genezing van een dochter meege­maakt die ernstig ziek was. Ze was van het ene op het andere moment gene­zen.

“Als tekenen zullen deze dingen de gelovigen volgen: in mijn naam zullen zij boze geesten uitdrijven, in nieuwe tongen zullen zij spreken, slangen zullen zij opnemen, en zelfs indien zij iets dodelijks drinken, zal hun dat geen schade doe: op zieken zullen zij de handen leggen en zij zullen genezen worden.” (Marcus 16:17,18).

De Here Jezus zegt dit tegen de elven, tegen de apostelen (:14).

Er staat “de gelovigen”, dat is ruimer dan de apostelen.

De aankondiging dat tekenen de gelovigen zullen volgen staat in het verband van de evangelieverkondiging. In vers 15 geeft de Here Jezus de opdracht om het evangelie in de gehele wereld te verkondi­gen. In dat verband zegt Hij “als tekenen zullen deze dingen de gelovigen volgen.” Met name in de situatie van de evangeliepre­diking, pionierzending, kunnen we deze tekenen verwachten.

Er worden vijf tekenen genoemd:

– boze geesten uitdrijven

– in nieuwe tongen spreken

– slangen opnemen

– iets dodelijks drinken zonder schade

– zieken de handen opleggen, zij zullen genezen

Twee tekenen spreken van Gods bescherming. Iets dodelijks drinken zonder daar schade te lijden, en slangen opnemen. In Hand. 28:3-7 staat een voorbeeld van het “slangen opnemen”, Paulus nam een slang op, werd gebeten, maar had geen last van het gif.

Drie van de vijf tekenen hebben niets met geestesgaven te maken: het uitdrij­ven van boze geesten, slangen opnemen, iets dodelijks drinken zonder schade. Het spreken in tongen wel (de geestesgave van het spreken in tongen). Het opleggen van de handen op zieken met als gevolg dat ze genezen worden mogelijk (de geestesgaven van genezing), maar het hoeft niet.

Een illustratie van het op zieken de handen leggen zien we in Handelingen 28:8,9. Paulus bad voor de zieken op het eiland Malta, hij legde hun de handen op, en zij werden genezen. Er staat niet “en sommigen werden genezen”, of “en een enkeling werd genezen”, nee, allen werden genezen.

Er staat “op zieken” en niet op “op de zieken”, zonder onder­scheid. Paulus en de andere apostelen en gelovigen deden dit naar alle waarschijnlijkheid onder leiding van God, en dan werden alle zieken waar voor gebeden werd ook genezen[12].

Kunnen we deze tekenen verwachten als gelovigen tegenwoordig het evangelie verkondigen?

God zal zeker beschermen en ook zijn boodschap bekrachtigen door het uitdrijven van demonen, door verhoring van gebeden (b.v. voor zieken). En als het God behaagt ook door nieuw tongen. Aan het eind van de negentiende eeuw is de grote zendingsbeweging ont­staan die het evangelie over de gehele wereld heeft gebracht. Als je de zendingsverslagen leest dan zie je alle genoemde tekenen worden vermeld, behalve het spreken in tongen[13]. Mensen die op gebed, en onder handoplegging, worden genezen. Bescherming, Nommensen, de “apostel” van de Batak stam[14], heeft inderdaad gif gedronken zonder dat hij er schade van had. De inlanders probeer­den hem op die manier te doden. Dit was naar hen toe inderdaad een teken van de waarheid van het evangelie dat Nommen­sen bracht.

Op de zendingsvelden is het uitdrijven van boze geesten een bekend gebeuren. Het spreken in tongen heeft echter alleen zin als teken voor de ongelovigen als er net als op de pinksterdag door de zendelingen in voor de ongelovigen bekende talen wordt gesproken. De ongelovige joden beseften dat discipelen eenvoudige mannen uit Galilea waren, die onmogelijk allerlei talen konden spreken, maar hen toch in hun eigen talen aanspraken. Dat kon niet en toch gebeurde het. Ze beseften dat er iets bovennatuur­lijks aan de hand was. Daarom waren ze buitenzichzelf van verwon­de­ring (Hand. 2:4,7-9).

Conclusie

Niet iedereen vindt het bovenstaande bewijs overtuigend. Persoon­lijk vind ik dat er tenminste sterke aanwij­zingen zijn die de overtuiging ondersteunen dat God, na de begin­tijd, de tekengaven (grotendeels of geheel) heeft teruggetrokken.

Praktisch gezien moet dit ons aansporen tot waak­zaamheid, speci­aal in situaties waarin we christenen tegen­komen die beweren dat ze de teken­gaven hebben ontvan­gen. Als ze net als in de tijd van de apostelen op grote schaal zieken zouden genezen (en niet één op de duizend of nog minder) en als ze geregeld profetieën zouden uit­spre­ken die controleerbaar zijn (van het type Agabus) en die daarna ook alle uitko­men, dan zal ik mijn stand­punt nog eens herzien, maar zolang dat niet gebeurt blijf ik om boven­staande redenen scep­tisch.

[1]Over de apostelen, zie hoofdstuk 9, punt 16, waar wordt besproken wat de bijbel zegt over de roeping tot en de geestesgave van apostel.

[2]Zie de bijbelstudie over de bijbel. De genoegzaamheid van de bijbel wordt besproken onder het punt “we moeten alleen geloven wat er in de bijbel staat.”

[3]Onderwijs via profetie is normaal gesproken niet meer nodig. De volle waarheid is nu beschikbaar in de bijbel. Een bediening zoals de profeet Agabus zou ook vandaag nog nuttig kunnen zijn. Hij voorzegde b.v. door Gods Geest dat er een hongersnood zou komen. De broeders in Antiochie beseften dat de christenen in Judea het dan zwaar zouden krijgen. Doordat ze het vooraf wisten konden ze op tijd anticiperen. Ze organiseerden een kollekte en stuurden het geld naar Judea, zodat er hulp was op het moment dat de hongersnood toesloeg. De afstanden waren groot, reizen kostte veel tijd.

[4]Over de leiding van Gods Geest zie studie 8 in “De prak­tijk van het Christenleven I.”

[5]Vanuit pinksterkant wordt daar tegenin gebracht dat het verdwijnen van de tekengaven een aanduiding is van het geestelijk verval van de kerk. Dit is moeilijk vol te houden als je enige kennis van de kerkgeschiedenis hebt. Ook tijdens geweldige opwekkingen, zoals b.v. de first en de second Great Awakening in Engeland en Amerika, was er geen algemene verspreiding van teken­gaven als spreken in tongen. Een voorbeeld, om de impact van de second Great Awakening in het midden van de negentiende eeuw te illus­treren. Voordat de opwekking begon waren op de hele univer­siteit van Harvard slechts een handvol studenten die er openlijk voor uitkwamen dat ze christen waren en de bijbel geloofden. Aan het eind van de opwekking bleek uit onderzoek dat een kwart van alle studenten deelnam aan de een of andere evangelische aktivi­teit. Het storende voor de pinksterbroeders die beweren dat het ver­dwijnen van de tekengaven een teken van geestelijk verval is verder het historische feit dat juist sekten, die fundamentele waarheden van het bijbelse geloof verdraaiden, wel in tongen spraken.

[6]Profetie hier opgevat in beperkte zin.

[7]

[8]Het zal ongetwijfeld voorkomen dat God christenen wel eens iets van te voren duidelijk maakt, voordat het komt. Maar als dit incidenteel voorkomt kun je dat moeilijk een profetische bediening noemen.

[9]De bijbelse norm voor het uitkomen van profetie is honderd procent.

[10]Ben Hoekendijk schrijft dat in zijn boek “Op zoek naar Balans” (uitgeverij Gideon, 1986, pagina 41). Hoekendijk is de oprichter van Stichting Opwekking. Deze stichting organiseert de grote pinksterconferentie (voorheen in Vierhouten), en geeft de bekende Opwekkingsbundel uit.

[11]Alleen zij stellen niet dat Gods woord zegt dat het Gods wil is dat iedere christen altijd geneest. In 9.11. wordt bespro­ken wat de bijbel zegt over genezing.

[12]Hij werd naar bepaalde mensen toegeleid, God gaf hem daar leiding in en geloof voor.

In andere situaties staat dat Paulus een medewerker ziek had achtergelaten. Die was dus niet genezen. Zijn medewerker Timot­heus was chronisch ziek, had chronische kwalen. Als Paulus de handen kon opleggen en bidden voor alle zieken met als gevolg genezing, waar hij ze ook maar tegenkwam, dan zijn het ziek achterlaten van zijn medewerker en de chronische kwaal van Timotheus niet te verklaren. Voor de bijbelteksten en uitgebreide bespreking van de geestesga­ven van genezing,

[13]Een uitzondering hierop vormen de pinksterzendelingen en de pinksterzendingsorganisaties, die in de loop van de twintigste eeuw zijn ontstaan.

[14]Dit is een grote stam, enkele miljoenen mensen, op het vroegere Sumatra in Indonesie. Nommensen is de pionierzendeling. Na een lange strijd is het Batakvolk massaal tot bekering geko­men. Het is een van de weinige christelijke volken in Indonesie.